მუ'ააზ იბნ ჯაბალ (ალლაჰი იყოს მისით კმაყოფილი) გადმოსცემს: რომ ალლაჰის შუამავალმა (ალლაჰის ლოცვა და მშვიდობა მას) აიღო მისი ხელი და უთხრა: «ო, მუ‘აზ, ვფიცავ ალლაჰს, მე ნამდვილად მიყვარხარ». შემდეგ უთხრა: «გირჩევ, ო, მუ‘აზ, ნუ გამოტოვებ ყოველი ლოცვის ბოლოს წარმოთქვა: "ო, ალლაჰ, დამეხმარე, რომ გიხსენო, მადლობა გადაგიხადო და საუკეთესოდ გეთაყვანო"».

აბუ ჰურაირა (ალლაჰი იყოს მისით კმაყოფილი) გადმოსცემს, რომ ალლაჰის შუამავალმა (ალლაჰის ლოცვა და მშვიდობა მას) თქვა: «მონა ყველაზე ახლოს არის თავის უფალთან, როცა ის ასრულებს სუჯუდს, ამიტომ ამ დროს უფრო ხშირად მიმართეთ ვედრებით».

გადმოცემულია ანასისგან (ალლაჰი იყოს მისით კმაყოფილი), რომ მან თქვა: «მოციქულის (ალლაჰის ლოცვა და მშვიდობა მას) ყველაზე ხშირად გამოყენებული ვედრება იყო: "ო, ალლაჰ, ჩვენო უფალო! მოგვმადლე ამქვეყნად სიკეთე, საიქიოში სიკეთე და დაგვიცავი ცეცხლის სატანჯველისგან». /ალლაჰუმმა რაბბანაა აათინაა ფიი დუნიაა ჰასანათან ვა ფილ აახირათი ჰასანათან ვა ყინაა 'აზააბა ნნაარ/

აბი ად-დარდააისგან გადმოცემულია, რომ მან თქვა: თქვა ალლაჰის მოციქულმა (ალლაჰის ლოცვა და მშვიდობა მას): «გინდათ, რომ გაგაგებინოთ თქვენი საქმეებიდან საუკეთესო, ყველაზე წმინდა, რაც ყველაზე მეტად ზრდის თქვენს ჯილდოს თქვენი მბრძანებლის წინაშე და ყველაზე მეტად აამაღლებს თქვენს ხარისხს? ეს საქმე სჯობს ოქროსა და ვერცხლის დახარჯვას და უკეთესია, ვიდრე მტრის წინაშე გამოსვლა, სადაც თქვენ მათ თავს მოჰკვეთთ და ისინი თქვენსას მოჰკვეთენ». ხალხმა თქვა: «რა თქმა უნდა». მან თქვა: «ეს არის ყოვლისშემძლე ალლაჰის მოხსენიება».

გადმოცემულია მუ'ააზ იბნ ჯაბალისგან (ალლაჰი იყოს მისით კმაყოფილი), რომ მან თქვა: «მე ერთ მოგზაურობაში ვიყავი ალლაჰის მოციქულთან ერთად (ალლაჰის ლოცვა და მშვიდობა მას), ერთ დღეს დილით, როდესაც მასთან ახლოს ვიყავი და ჩვენ ვაგრძელებდით სვლას: ვუთხარი: "ო, ალლაჰის მოციქულო, მითხარი საქმე, რომელიც სამოთხეში შემიყვანს და ჯოჯოხეთისგან დამაშორებს". მოციქულმა (ალლაჰის ლოცვა და მშვიდობა მას) უპასუხა: «შენ დიდ საქმეზე შემეკითხე, თუმცა ეს ადვილია მათთვის, ვისაც ალლაჰი ამ საქმეს გაუმარტივებს, ეთაყვანე ალლაჰს და არავინ გაუთანაბრო მას, სწორად შეასრულე ლოცვა, გაეცი ზაქათი, იმარხე რამადანი და ჰაჯობა ალლაჰის სახლში». შემდეგ მან თქვა: «გსურს, გაჩვენო სიკეთის კარები?» მე ვუპასუხე: "დიახ, ო ალლაჰის შუამავალო". ბრძანა: «მარხვა არის ფარი. ქველმოქმედება აქრობს ცოდვებს, როგორც წყალი აქრობს ცეცხლს და ღამის ლოცვაც (სიკეთის კარებს მიეკუთვნება)». შემდეგ წაიკითხა აიათები: {ისინი საწოლებიდან წამოდგებიან...} სიტყვებამდე: ...რასაც აკეთებდნენ}. შემდეგ თქვა: «გინდა გაგაცნო რელიგიის საფუძველი, მისი საყრდენი და მწვერვალი?» მე ვუპასუხე: "დიახ, ო ალლაჰის შუამავალო". მან თქვა: «საქმის საფუძველი არის ისლამი, მისი საყრდენი - ლოცვა და მწვერვალი - ჯიჰადი». შემდეგ მან თქვა: «გინდა გითხრა ამ ყველაფრის არსი?» მე ვუპასუხე: "დიახ, ო ალლაჰის მოციქულო". მან თავისი ენა თითებით დაიჭირა და თქვა: «აი, ეს დაიცავი». მე ვკითხე: "ო, ალლაჰის შუამავალო, ნუთუ იმ სიტყვებზე, რასაც ვამბობთ, პასუხს ვაგებთ?" მან თქვა: «დედაშენმა დაგკარგოს შენ ო მუ'აზ! ნუთუ ადამიანებს თავით ან ცხვირით ჯოჯოხეთში ჩაყრიან სხვა რამის გამო, გარდა იმისა რაც მათმა ენამ დათესა?»

გადმოცემულია აიშასაგან (ალლაჰი იყოს მისით კმაყოფილი): რომ ალლაჰის მოციქული (ალლაჰის ლოცვა და მშვიდობა მას) როცა ყოველ საღამოს თავის საწოლში წვებოდა, მიადებდა ხელისგულებს ერთმანეთზე, შემდეგ დაანერწყვებდა მათში და კითხულობდა: სურა ალ-იხლას, სურა ალ-ფალაყს და სურა ან-ნას. შემდეგ გადაისმევდა ხელებს მას მთელ სხეულზე, რამდენადაც შეეძლო, დაწყებული თავიდან, სახიდან და სხეულის წინა ნაწილიდან. ამას აკეთებდა სამჯერ.

გადმოცემულია შადდაად იბნ ავსისგან (ალლაჰი იყოს მისით კმაყოფილი), რომ მოციქულმა (ალლაჰის ლოცვა და მშვიდობა მას) თქვა: «ვედრებების ბატონი: ღმერთო, შენ ხარ ჩემი ღმერთი, არ არის ღმერთი შენს გარდა. შენ შემქმენი და მე შენი მონა ვარ. მე ვასრულებ შენს აღთქმასა და დაპირებას, რამდენადაც შემიძლია. შევთხოვ შენს შეწევნას ჩემი ჩადენილი ბოროტებისგან. ვაღიარებ შენს წყალობას ჩემზე და ვაღიარებ ჩემს ცოდვებს, მაპატიე, რადგან ცოდვებს მხოლოდ შენ პატიობ". შუამავალმა ბრძანა: «ვინც დილით გულწრფელად წარმოთქვამს ამ სიტყვებს და იმავე დღეს, მზის ჩასვლამდე გარდაიცვლება, ის სამოთხის ხალხიდან იქნება. და ვინც ღამით გულწრფელად წარმოთქვამს ამ სიტყვებს და გათენებამდე გარდაიცვლება, ისიც სამოთხის ხალხიდან იქნება».

გადმოცემულია აბუ ჰურაირასგან (ალლაჰი იყოს მისით კმაყოფილი), რომ შუამავალმა (ალლაჰის ლოცვა და მშვიდობა მას) თქვა: რომ მოციქული (ალლაჰის ლოცვა და მშვიდობა მას) დილაობით ამბობდა: «ო ალლაჰ, შენი წყალობით ვიწყებთ დილას, შენი წყალობით ვაღწევთ საღამოს, შენი წყალობით ვცოცხლობთ და შენი წყალობით ვკვდებით, და შენსკენაა აღდგომა» საღამოს კი ამბობდა: «შენი წყალობით ვაღწევთ საღამოს, შენი წყალობით ვიწყებთ დილას, შენი წყალობით ვცოცხლობთ და შენი წყალობით ვკვდებით, და შენსკენაა აღდგომა» ასევე, სხვა შემთხვევებში ამბობდა: «და შენსკენაა დაბრუნება».

აბან იბნ უსმანი გადმოსცემს, რომ მან თქვა: «მე გავიგონე, რომ უსმან იბნ აფფანმა (ალლაჰი იყოს მისით კმაყოფილი) თქვა: ‘მე გავიგონე, რომ ალლაჰის მოციქულმა (ალლაჰის ლოცვა და მშვიდობა მას) თქვა: «ვინც სამჯერ იტყვის: 'ბისმილლაჰ, რომლის სახელითაც არაფერი ზიანს არ მიაყენებს არც მიწაზე და არც ცაში, რადგან ის არის ყოვლისმსმენი და ყოვლისმცოდნე!' საღამოს, მას მოულოდნელი უბედურება არ შეემთხვევა დილამდე. ხოლო ვინც ამას სამჯერ უტყვის დილით, მას მოულოდნელი უბედურება არ შეემთხვევა საღამომდე». აბან იბნ უსმანს პარალიზი დაატყდა თავს, და ადამიანი, რომელმაც ეს ჰადისი მისგან მოისმინა, გაოცებით შეხედა მას. აბანმა უთხრა: "რატომ მიყურებ ასე? ვფიცავ ალლაჰს, მე არ მოვიტყუე უსმანზე, და უსმანმა არ მოიტყუა მოციქულზე (ალლაჰის ლოცვა და მშვიდობა მას), მაგრამ იმ დღეს, როდესაც ეს უბედურება შემემთხვა, მე გაბრაზებული ვიყავი და ეს ვედრება დამავიწყდა».

აბდულლაჰ იბნ ხუბაიბმა (ალლაჰი იყოს მისით კმაყოფილი) თქვა: «ჩვენ წვიმიან და ბნელ ღამეს გავედით, რათა გვეპოვა ალლაჰის მოციქული (ალლაჰის ლოცვა და მშვიდობა მას), რათა ჩვენთან ერთად ლოცვა შეესრულებინა. როდესაც ვიპოვეთ იგი, მან მითხრა: "თქვი?" მე არაფერი ვთქვი. [ალლაჰის მოციქულმა (ალლაჰის ლოცვა და მშვიდობა მას)] თქვა: «თქვი». კვლავ გავჩუმდი. [ალლაჰის მოციქულმა (ალლაჰის ლოცვა და მშვიდობა მას)] თქვა: «თქვი». ვკითხე: «რა ვთქვა, ო, ალლაჰის მოციქულო?» [ალლაჰის მოციქულმა (ალლაჰის ლოცვა და მშვიდობა მას)] თქვა: [სურა] 'თქვი: ის – ალლაჰია, ერთია, და ორი დამცავი სურა (მუ'ავვიზათანი) დილით და საღამოს სამჯერ, და ეს დაგიცავს ყველა ცუდისგან».

აიშასგან გადმოცემულია (ალლაჰი იყოს მისით კმაყოფილი), რომელმაც თქვა: «ერთ ღამეს, როცა ალლაჰის მოციქული (ალლაჰის ლოცვა და მშვიდობა მას) არ იყო თავის საწოლზე, დავიწყე მისი ძებნა. ხელი შემთხვევით მივადე მისი ფეხის ტერფებს, და ის იყო სალოცავში, და მისი ფეხები ვერტიკალურად ჰქონდა. ის ამბობდა: «ღემრთო, შენი კმაყოფილების მფარველობას ვეძიებ შენი რისხვისგან, შენი მიტევების მფარველობას — შენი სასჯელისგან, და შენთან ვეძიებ თავშესაფარს შენგან. ვერასდროს შევძლებ შენს ქებას ისე, როგორც შენ თვითონ განადიდე შენი თავი».

გადმოცემულია სამრა იბნ ჯუნდუბისგან (ალლაჰი იყოს მისით კმაყოფილი), რომელმაც თქვა: შუამავალმა (ალლაჰის ლოცვა და მშვიდობა მას) თქვა: «ალლაჰისთვის ყველაზე საყვარელი სიტყვები არის: სუბჰანალლაჰ, ალჰამდულილლაჰ, ლაა ილააჰა ილლა ლლაჰ, ლლაჰუ აქბარ, და შენთვის საზიანო არ იქნება, რომლითაც არ უნდა დაიწყო».