از ابوسعید خدری رضی الله عنه روایت است که فرمود: رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند: «مرگ به صورت کبش زیبا آورده می شود، سپس صدا کنندۀ صدا می کند: ای اهل بهشت، آنان گردن های خود را بلند می کنند و می نگرند، و می گوید: آیا این را می شناسید؟ می گویند: آری، این مرگ است، و همه آن را دیدند، سپس صدا می کند: ای اهل دوزخ، آنان گردن های خود بلند می کنند و می نگرند، و می گوید: آیا این را می شناسید؟ میگویند: آری این مرگ است، و همه آن را دیدند، پس ذبح می شود ومی گوید: ای اهل بهشت ​​تا ابد باقی بمانید و مرگ نیست، و ای اهل دوزخ تا ابد بمانید و مرگ نیست، بعد از آن تلاوت نمود: {وَأَنْذِرْهُمْ يَوْمَ الحَسْرَةِ إِذْ قُضِيَ الأَمْرُ وَهُمْ فِي غَفْلَةٍ} [مريم: 39]، و آنان را که (اکنون) در غفلت به سر می‌برند، از روز حسرت و پشیمانی بترسان، وقتی که کار به انجام رسانیده می‌شود و آنان ایمان نمی‌آورند. و آنان اهل دنیا در غفلت به سر می برند {وَهُمْ لاَ يُؤْمِنُونَ} و آنان ایمان نمی آورند.

از عمر بن خطاب رضی الله عنه روایت است که فرمود: او از پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم شنید که می فرمود: "اگر شما به درستى بر الله متعال توكل حقيقى داشتيد، ( الله متعال ) به شما همانند پرنده هايى كه صبح با شكم خالى مى روند و شب هنگام با شكم پر بر مى گردند رزق و روزى مى داد"

از ابوهریره رضی الله عنه روایت است که گفت: رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند: «يُسَلِّمُ الرَّاكِبُ عَلَى المَاشِي، وَالمَاشِي عَلَى القَاعِدِ، وَالقَلِيلُ عَلَى الكَثِيرِ». «سواره بر پیاده، و پیاده بر نشسته، و جمع کم بر جمع بسیار سلام گویند».

از ابو ذر رضی الله عنه روایت است: از پيامبر - صلى الله عليه و سلم - در مورد آنچه كه از پروردگارش روايت كرده، می فرماید که او فرمود: «اى بندگانم، من ظلم را بر خويش حرام كرده ام و آن را هم در بين شما حرام كرده ام، پس به همديگر ظلم نكنيد، اى بندگانم، همۀ شما گمراه هستيد مگر كسى را که من هدايت کنم، پس از من طلب هدايت كنيد تا شما را هدايت کنم، اى بندگانم همۀ شما گرسنه استيد مگر كسى كه من او را طعام دهم، پس از من طلب طعام كنيد تا شما را طعام دهم، اى بندگانم، همه شما عريان ( لخت ) هستيد مگر كسى را كه توسط لباس پوشاندم، پس از من طلب لباس كنيد تا به شما لباس دهم، اى بندگانم، شما در شب و روز گناه مى كنيد و من تمامى گناهان را مى بخشم، پس از من طلب آمرزش كنيد شما را مى آمرزم، اى بندگانم، زيان شما به من نمى رسد تا مرا زيان رسانيد، و نفع شما به من نمى رسد تا مرا يارى رسانيد، اى بندگانم، اگر اولين و آخرين شما و همه انسان ها و جنى هاى شما، مانند قلب باتقواترين مردى از شما باشند، چيزى به مُلک وپادشاهى من زياد نمى شود، اى بندگانم، اگر اولين و آخرين شما و همه انسان ها و جنى هاى شما، مانند قلب گناهکارترين مردى از شما باشند، چيزى از مُلک وپادشاهى من كم نمى شود، اى بندگانم، اگر اولين و آخرين شما و همه انسان ها و جنى هاى شما در يک مكان با هم از من طلب كنند، و خواست هر كدام از آنان را برآورده سازم چيزى از آنچه كه نزد من وجود دارد كم نمى شود مگر همانند كم شدن آب بحری كه سوزنى وارد آن شود، اى بندگانم، بطور قطعى من اعمال شما را مى شمارم (و ثبت مى كنم) سپس جزاى آنها را به شما مى دهم، پس هر كسى خيرى حاصل كرد، الله را ستايش كند، و هر كسى غير آن حاصل كرد، فقط نفس خود را ملامت كند».

از جابِر بن عبدالله رضی الله عنهما روایت است که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمود: «اتَّقُوا الظُّلْمَ، فَإِنَّ الظُّلْمَ ظُلُمَاتٌ يَوْمَ الْقِيَامَةِ، وَاتَّقُوا الشُّحَّ، فَإِنَّ الشُّحَّ أَهْلَكَ مَنْ كَانَ قَبْلَكُمْ، حَمَلَهُمْ عَلَى أَنْ سَفَكُوا دِمَاءَهُمْ وَاسْتَحَلُّوا مَحَارِمَهُمْ». «از ظلم بپرهیزید، زیرا ظلم تاریکی‌هایی در روز قیامت است، و از بخل ورزی بپرهیزید، زیرا بخل ورزی کسانی را که پیش از شما بودند هلاک کرد؛ آنان را بر آن داشت که خون‌هایشان را بریزند و حرمت‌هایشان را حلال بشمارند».

از ابو موسی رضی الله عنه روایت است فرمود که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند: « بی گمان که الله متعال به ستمگر مهلت می‌دهد، تا این که او را بگیرد پس او را رها نمی کند» گفت: سپس (این آیۀ مبارکه را) خواند: « {وَكَذَلِكَ أَخْذُ رَبِّكَ إِذَا أَخَذَ الْقُرَى وَهِيَ ظَالِمَةٌ إِنَّ أَخْذَهُ أَلِيمٌ شَدِيدٌ}[هود: 102] »و چنین است بازخواستِ پروردگارت که اهالی شهرهایی را که ستمکار [و مشرک‌] بودند فرو می‌گرفت. بی‌گمان، بازخواستِ او دردناک و سخت است‌.

از ابن عباس رضی الله عنهما روایت است : از رسول الله - صلى الله عليه و سلم - در آنچه كه از پروردگارش - تبارک و تعالى - روايت مى كند، فرموده اند: « "الله متعال نيكى ها و گناهان را نوشته است، سپس اين را بيان نموده كه هر كسى خواست نيكى كند ولى آن را انجام نداد، الله متعال آن نيكى را به صورت كامل در نزد خويش مى نویسد، و اگر خواست نيكى كند و آن را انجام داد، الله متعال در نزد خويش ده نيكى تا هفتصد برابر يا بيشتر از آن مى نويسد، و اگر خواست گناه كند ولى آن را انجام نداد، الله متعال در نزد خويش يک نيكى كامل مى نويسد، و اگر خواست گناهى كند ولى آن را انجام داد الله متعال تنها يک گناه براى او مى نويسد".

از ابن مسعود - رضی الله عنه - روایت است كه فرمود: مردی گفت: ای رسول الله، آیا برای آنچه در جاهلیت انجام داده ایم بازخواست خواهیم شد؟ ایشان فرمودند: "هرکه در اسلام نیکوکاری کند برای آنچه در جاهلیت انجام داده است مؤاخذه نخواهد شد، و هر که در اسلام بدی کند برای آنچه در آغاز و پایان انجام داده است، بازخواست خواهد شد»

از ابن عباس رضی الله عنهما روایت است که: مردمی از اهل شرک که در قتل و زنا زیاده‌روی کرده بودند به نزد محمد صلی الله علیه وسلم آمدند و گفتند: آنچه تو می‌گویی و به آن فرا می‌خوانی بی‌شک نیکو است، اگر بگویی که آنچه ما انجام داده‌ایم کفاره‌ای دارد، پس این آیه نازل شد: {وَالَّذينَ لا يَدعونَ مَعَ اللَّهِ إِلهًا آخَرَ وَلا يَقتُلونَ النَّفسَ الَّتي حَرَّمَ اللَّهُ إِلّا بِالحَقِّ وَلا يَزنونَ } [الفرقان: ۶۸] (و کسانی که معبودی دیگر با الله نمی‌خوانند و کسی که الله [کشتنش را] حرام کرده است، جز به‌حق نمی‌کشند و زنا نمی‌کنند، و این آیه نازل شد: {قُل يا عِبادِيَ الَّذينَ أَسرَفوا عَلى أَنفُسِهِم لا تَقنَطوا مِن رَحمَةِ اللَّهِ} [الزمر: ۵۳] {[ای پیامبر،] به بندگانم که [در ارتکاب به شرک و گناه] زیاده‌روی کرده‌اند، بگو: از رحمت الهی مأیوس نباشید).

از حکیم بن حزام رضی الله عنه روایت است که فرمود: گفتم: ای رسول الله، آیا چیزهایی را که در زمان جاهلیت انجام می دادم مانند صدقه، آزادی برده گان، و حفظ پیوند خویشاوندی، آیا آنها پاداش دارد؟ پیامبر اکرم صلی الله علیه وسلم فرمود: « در حالی اسلام را پذیرفتی که از قبل کار های نیک را انجام می دادی».

از انس بن مالک رضی الله عنه روایت است که می فرماید: رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند: «الله متعال در نیکی بر مؤمن ظلم نمی کند، در دنیا به او پاداش داده می شود و در آخرت نیز به او پاداش آن می رسد، و برای کافر در برابر کارهای نیک که برای الله انجام داده است روزی داده می شود، و هر گاه بسوی آخرت سوق داده شود، هیج نیکی را دریافت نمی نماید که در برابر آن برایش پاداش داده شود».

از ابوهریره رضی الله عنه روایت است که پيامبر - صلى الله عليه و سلم - از آنچه كه از پروردگارش تبارک و تعالى حکایت می کند، فرمودند: « بنده گناهی کرد و گفت: الهی گناهم را ببخش او تعالی فرمود: بندۀ من گناهی کرد و دانست که پروردگاری دارد که گناه را می بخشد و گناهكاران را مجازات مى كند، سپس بار ديگر گناهى انجام داد، و گفت: اى پروردگار گناه مرا ببخش، الله تبارک و تعالى فرمود: بنده ام گناهى انجام داد، و دانست پروردگارى دارد كه گناهان را مى بخشد، و گناهكاران را مجازات مى كند، سپس بار ديگر گناهى انجام داد، و گفت: اى پروردگار گناه مرا ببخش، الله تبارک و تعالى فرمود: بنده ام گناهى انجام داد، و دانست پروردگارى دارد كه گناهان را مى بخشد، و گناهكاران را مجازات مى كند، هر كارى خواستی انجام ده به یقین که تورا بخشیدم".