پیامبر صلی الله علیه وسلم می فرماید که مرگ در روز قیامت بشکل گوسفندی نر که در آن سفیدی و سیاهی می باشد آورده می شود، پس صدا می شود: ای اهل بهشت! گردن و سر های خود را بلند کرده و می نگرند، برای شان گفته می شود: آیا این را میشناسید؟ می گویند: آری، این مرگ است، همه آن دیده و شناخته اند، سپس صدا کننده صدا می زند: ای اهل دوزخ، گردن و سر های خود را بلند می کنند و می نگرند، برای شان گفته می شود: آیا این را میشناسید؟ می گویند: آری، این مرگ است، همه آن دیده اند؛ سپس کبش ذبح می شود، و صدا کننده می گوید: ای اهل بهشت تا ابد باقی بمانید و مرگ نیست، و ای اهل دوزخ تا ابد باقی بمانید و مرگ نیست. برای این که بر نعمت های مؤمنان افزوده شود و بر عذاب کافران غلبه کند. سپس رسول الله صلی الله علیه وسلم تلاوت نمود: {وَأَنْذِرْهُمْ يَوْمَ الْحَسْرَةِ إِذْ قُضِيَ الأَمْرُ وَهُمْ فِي غَفْلَةٍ وَهُمْ لا يُؤْمِنُونَ} و آنان را که (اکنون) در غفلت به سر می‌برند، از روز حسرت و پشیمانی بترسان، وقتی که کار به انجام رسانیده می‌شود، و آنان اهل دنیا در غفلت به سر می برند و آنان ایمان نمی آورند. پس در روز قیامت اهل بهشت ​​و جهنم را از هم جدا شده، و هر یک به مصیر خود داخل می شوند و جاودانه در آن می مانند. پس بد کاران از انجام ندادن کار نیک پشيمان می شوند، و تقصیر کننده نیز از عدم ازدیاد کار نیک پشیمان می شوند.