پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم از پروردگارش روایت می کند، که اگر بنده ای مرتکب گناهی شود و سپس بگوید: الهی گناهم را بیامرز، الله متعال می فرماید: - بنده من گناه می کند و می داند پروردگاری دارد که گناه را می بخشد، پس از آن او را مى پوشاند، و از او درمى گذرد، یا در نتیجۀ گناه مجازات مى کند - من او را بخشیدم. سپس بنده دوباره گناهی کرد و گفت: پروردگارا گناهم را ببخش، سپس الله متعال فرمود - بندۀ من گناهی کرد و دانست پروردگاری دارد که گناه را می بخشد پس از آن او را مى پوشاند، و از او در مى گذرد، و یا در نتیجۀ گناه او را مجازات می کند - من بنده ام را بخشیدم. سپس بنده بار دیگر مرتکب گناهی شد و گفت: پروردگارا گناهم را ببخش، پس الله متعال فرمود: بندۀ من گناهی کرد و دانست پروردگاری دارد که گناه را می بخشد پس از آن او را مى پوشاند، و از او در مى گذرد، يا او را مجازات مى كند، به درستى بنده ام را بخشيدم، و هر كارى خواست انجام دهد، تا زمانى اين كار را انجام دهد، به طوری که هر گاه گناه را ترک کند وبعد از آن توبه كند و از این کار پشیمان شود، و تصمیم بگیرد دیگر به آن باز نمی گردد، اما نفس بر او غلبه می کند، پس دوباره در گناه می افتد، تا زمانی که چنین می کند؛ گناه می کند و سپس توبه کند، من او را می بخشم، زیرا توبه آنچه را که پیش از آن بوده است، از بین می برد.