از محمود بن لَبید رضی الله عنه روایت است که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمود: «إِنَّ أَخْوَفَ مَا أَخَافُ عَلَيْكُمُ الشِّرْكُ الْأَصْغَرُ» یعنی: «بیشترین چیزی که از آن بر شما بیمناک هستم، شرک اصغر است» گفتند: شرک اصغر چیست ای رسول الله؟ فرمود: «الرِّيَاءُ، يَقُولُ اللهُ عز وجل لَهُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ إِذَا جُزِيَ النَّاسُ بِأَعْمَالِهِمْ: اذْهَبُوا إِلَى الَّذِينَ كُنْتُمْ تُرَاؤُونَ فِي الدُّنْيَا، فَانْظُرُوا هَلْ تَجِدُونَ عِنْدَهُمْ جَزَاءً؟» یعنی: «ریا؛ الله عزوجل در روز قیامت هنگامی که براى مردم پاداش اعمال ايشان داده شود به آنان [یعنی ریاکاران] می‌گوید: به نزد کسانی بروید که در دنیا برای آنان ریاکاری می‌کردید، و ببینید که آیا نزد آنان پاداشی می‌یابید؟».

از ابو مرثد الغنوی رضی الله عنه روایت است گفت که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند: بر قبرها ننشینید و به سوی آنها نماز نخوانید.

از ابوهریره رضی الله عنه از پیامبر صلی الله علیه وسلم روایت است که فرمود: «لَا تَصْحَبُ الْمَلَائِكَةُ رُفْقَةً فِيهَا كَلْبٌ وَلَا جَرَسٌ». «ملائکه با گروهی که در بین آنها سگ و زنگوله است همراهی نمی‌کنند».

از ابوهریره رضی الله عنه روایت است که: رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند: شیطان نزد یکی از شما می آید و می گوید: چه کسی فلان را آفریده است؟ چه کسی فلان را خلق کرده است؟ تا اینکه می گوید: پروردگارت را چه کسی آفریده است؟ هرگاه تا این حد برسد، به الله پناه برده و توقف نماید.»

از بوهریره رضی الله عنه روایت است که گفت: رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمود: «الله تعالی فرمود: مَنْ عَادَى لِي وَلِيًّا فَقَدْ آذَنْتُهُ بِالحَرْبِ، وَمَا تَقَرَّبَ إِلَيَّ عَبْدِي بِشَيْءٍ أَحَبَّ إِلَيَّ مِمَّا افْتَرَضْتُ عَلَيْهِ، وَمَا يَزَالُ عَبْدِي يَتَقَرَّبُ إِلَيَّ بِالنَّوَافِلِ حَتَّى أُحِبَّهُ، فَإِذَا أَحْبَبْتُهُ: كُنْتُ سَمْعَهُ الَّذِي يَسْمَعُ بِهِ، وَبَصَرَهُ الَّذِي يُبْصِرُ بِهِ، وَيَدَهُ الَّتِي يَبْطِشُ بِهَا، وَرِجْلَهُ الَّتِي يَمْشِي بِهَا، وَإِنْ سَأَلَنِي لَأُعْطِيَنَّهُ، وَلَئِنِ اسْتَعَاذَنِي لَأُعِيذَنَّهُ، وَمَا تَرَدَّدْتُ عَنْ شَيْءٍ أَنَا فَاعِلُهُ تَرَدُّدِي عَنْ نَفْسِ المُؤْمِنِ، يَكْرَهُ المَوْتَ وَأَنَا أَكْرَهُ مَسَاءَتَهُ». هر که با دوستی از دوستانم دشمنی ورزد با او اعلام جنگ کرده‌ام، و بنده‌ام با چیزی به من نزدیک نشده که برای من محبوب‌تر از آنچه بر او فرض کرده‌ام باشد، و بنده‌ام همواره با نوافل به من تقرب می‌جوید تا آنکه دوستش بدارم، پس چون دوستش داشتم من گوش او می‌شوم که با آن می‌شنود (یعنی او را به شنوایی حق موفق می سازد)، و چشم او می‌شوم که با آن می‌بیند (یعنی او را به دیدن حق موفق می سازم)، و دست او می‌شوم که با آن می‌گیرد (یعنی او را به انجام دادن اعمال نیک موفق می سازم)، و پای او می‌شوم که با آن راه می‌رود (یعنی به جاهای ناروا وحرام نمی رود)، و اگر از من بخواهد قطعا به او عطا خواهم کرد، و اگر از من پناه بخواهد او را پناه خواهم داد، و در کاری که انجامش می‌دهم به اندازهٔ گرفتن جان مؤمن تَرَدُّد نکرده‌ام، او مرگ را نمی‌پسندد و من هم آزار او را نمی‌پسندم».

از عِرباض بن ساریه رضی الله عنه روایت است فرمود: روزی رسول الله صلی الله علیه وسلم در میان ما برخاست، و ما را موعظه‌ای رسا فرمود که دل‌ها از آن لرزید، و چشم‌ها اشک‌آلود شد، پس گفتند: یا رسول الله، ما را موعظهٔ کسی گفتی که در حال وداع باشد، پس ما را توصیه‌ای کن. فرمود: «عليكم بتقوى الله، والسمع والطاعة، وإن عبدًا حبشيًّا، وسترون من بعدي اختلافًا شديدًا، فعليكم بسنتي وسنة الخلفاء الراشدين المهديين، عَضُّوا عليها بالنواجِذ، وإياكم والأمور المحدثات، فإن كل بدعة ضلالة» یعنی: «شما را به تقوای الله و گوش سپردن و اطاعت کردن امر می‌کنم حتی اگر [امیرتان] برده‌ای حبشی بود، و پس از من اختلافی شدید خواهید دید، پس سنت من و سنت خلفای راشدین هدایت شده را برگیرید و با بُن دندان آن را بگیرید، و از امور نوپیدا برحذر باشید زیرا هر بدعتی گمراهی است».

ابوهریره رضی الله عنه از پیامبر صلی الله علیه وسلم روایت می کند که فرمودند: «مَنْ ‌خَرَجَ ‌مِنَ ‌الطَّاعَةِ، وَفَارَقَ الْجَمَاعَةَ فَمَاتَ، مَاتَ مِيتَةً جَاهِلِيَّةً، وَمَنْ قَاتَلَ تَحْتَ رَايَةٍ عِمِّيَّةٍ، يَغْضَبُ لِعَصَبَةٍ، أَوْ يَدْعُو إِلَى عَصَبَةٍ، أَوْ يَنْصُرُ عَصَبَةً، فَقُتِلَ، فَقِتْلَةٌ جَاهِلِيَّةٌ، وَمَنْ خَرَجَ عَلَى أُمَّتِي، يَضْرِبُ بَرَّهَا وَفَاجِرَهَا، وَلَا يَتَحَاشَى مِنْ مُؤْمِنِهَا، وَلَا يَفِي لِذِي عَهْدٍ عَهْدَهُ، فَلَيْسَ مِنِّي وَلَسْتُ مِنْهُ». «هر كه از اطاعت [حاكم] خارج شد، و خود را از جماعت [مسلمانان] جدا ساخت و [در اين حالت] مُرد، مرگ او مرگ جاهلی است، و هر كه تحت پرچم مجهولى براى تعصب ايل و تبار يا دعوت به سوى ايل و تبار يا نصرت ایل و تبار جنگيد و كشته شد، كشته شدنش جاهلی است (در مسیر جاهليت مرده است)، و هر كسى بر امتم قيام كند و نيكوكار و بدكار را بزند، و بين مؤمنان (نیکوکار و بدکار) استثناء قائل نشد و به صاحب عهد و پيمان وفا نكرد، او از من نيست و من از او نيستم».

از معقل بن یسار مزنی رضی الله عنه روایت است گفت که: من از رسول الله صلی الله علیه وسلم شنیدم که می فرمود: هیچ بنده ای نيست كه الله متعال وى را بر مردم حكمفرما كرده باشد، در حالی بمیرد که با رعيت خود خاین باشد، مگر اينكه بهشت را بر وى حرام كرده است".

از مادر مؤمنان، أم سَلَمة رضی الله عنها روایت است که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمود: «سَتَكُونُ أُمَرَاءُ فَتَعْرِفُونَ وَتُنْكِرُونَ، فَمَنْ عَرَفَ بَرِئَ، وَمَنْ أَنْكَرَ سَلِمَ، وَلَكِنْ مَنْ رَضِيَ وَتَابَعَ» قَالُوا: أَفَلَا نُقَاتِلُهُمْ؟ قَالَ: «لَا، مَا صَلَّوْا». یعنی: «امرایی خواهند بود که [برخی از کارهای آنان را به نیکی] می‌شناسید و برخی را منکر می‌بینید، پس آنکه [اعمال بد آنان را به بدی] شناخت، [از گناه] پاک مانده، و آنکه انکار کرد در امان مانده، اما [گناهکار] کسی [است] که به آن خشنود شده و پیروی کرده است» گفتند: آیا با آنان نجنگیم؟ فرمود: «نه، تا وقتی که نماز می‌گزارند».

از ابن مسعود رضی الله عنه از پیامبر صلی الله علیه وسلم روایت است که فرمود: «تبعیض [و خاصه‌خواری و ترجیح دیگران بر شما] و اموری رخ خواهد داد که آن را انکار خواهید کرد» گفتند: یا رسول الله [در آن شرایط] ما را به چه امر می‌کنید؟ فرمود: «حقی را که بر عهدهٔ شماست انجام می‌دهید، و آنچه برای شماست را از الله می‌خواهید».

از عبدالله بن عمر رضی الله عنهما روایت است که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمود: «كُلُّكُمْ رَاعٍ فَمَسْئُولٌ عَنْ رَعِيَّتِهِ، فَالأَمِيرُ الَّذِي عَلَى النَّاسِ رَاعٍ وَهُوَ مَسْئُولٌ عَنْهُمْ، وَالرَّجُلُ رَاعٍ عَلَى أَهْلِ بَيْتِهِ وَهُوَ مَسْئُولٌ عَنْهُمْ، وَالمَرْأَةُ رَاعِيَةٌ عَلَى بَيْتِ بَعْلِهَا وَوَلَدِهِ وَهِيَ مَسْئُولَةٌ عَنْهُمْ، وَالعَبْدُ رَاعٍ عَلَى مَالِ سَيِّدِهِ وَهُوَ مَسْئُولٌ عَنْهُ، أَلاَ فَكُلُّكُمْ رَاعٍ وَكُلُّكُمْ مَسْئُولٌ عَنْ رَعِيَّتِهِ». «هریک از شما مسئولید و دربارهٔ رعیت خود پرسیده خواهید شد، بنابراین امیری که بر مردم گمارده شده مسئول آنان است و دربارهٔ آنان پرسیده خواهد شد، و مرد مسئول اهل خانهٔ خود است و دربارهٔ آنان پرسیده خواهد شد، و زن مسؤول خانهٔ شوهر خود است و دربارهٔ آنان پرسیده خواهد شد، و برده مسؤول مال آقای خود است و دربارهٔ آن پرسیده خواهد شد، پس بدانید که همهٔ شما مسؤولید و همهٔ شما دربارهٔ رعیت خود مورد پرسش قرار خواهید گرفت».

از عایشه رضی الله عنها روایت است فرمود که رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم دراین خانۀ من بود شنیدم که می فرمود: «بار الها، هر که زمام امور امت من را به دوش بگیرد و بر آنها سختی کند با وی سختی کن، وهر که زمام امور امت من را برعهده گیرد به آنها نرمی کند با وی نرمی کن».