- Ташвиқу тарғиб барои расонидани шариати Худовандӣ ва инки инсон ончиро фаро гирифта дарк намудааст бояд ба дигарон бирасонад, агарчи андак ва кам бошад.
- Барои ибодат ва тарзи дурусти таблиғи шариати Худовандӣ бояд илми шаръиро фаро гирифт.
- Пеш аз нашри ҳадис бояд саҳеҳ будани он дониста шавад, то аз дучор шудан ба ин таҳдиди сахт, ки Паёмбари Худо гуфтаанд, ҷилавгирӣ шавад.
- Ташвиқ ба садоқат дар гуфтор ва эҳтиёт дар нақли ҳадис, то дучори дурӯғгӯӣ нагардад, ба вижа дар шариати Худовандӣ.