- నమాజు రెండు చేతులను పై ఎత్తుట వెనుక ఉన్న వివేకవంతమైన, ఙ్ఞానవంతమైన విషయాలలో ఒకటి ఏమిటంటే – అది సలాహ్ యొక్క అలంకారము మరియు సర్వోన్నతుడైన అల్లాహ్ యొక్క మహిమను, పవిత్రతను, కొనియాడుట.
- పైన తెలిపిన మూడు చోట్లలో మాత్రమే కాకుండా, మూడు రకాతుల లేక నాలుగు రకాతుల నమాజు లో నాలుగవ చోట కూడా ప్రవక్త సల్లల్లాహు అలైహి వసల్లం తన రెండు చేతులను పై ఎత్తినట్లు, సునన్ అబూ దావూద్ మరియు ఇతర హదీసు గ్రంథాలలో నమోదు చేయబడిన అబూ హమీద్ అస్’సాయిదీ రజియల్లాహు అన్హు ఉల్లేఖనం ద్వారా నిరూపితమై ఉన్నది – ఆ నాలుగవ చోటు ఏదంటే మొదటి తషహ్హుద్ (అత్తహయాతు లిల్లాహి) పఠించిన తరువాత మూడవ రకాతు కొరకు పైకి లేచునపుడు.
- అలాగే సహీహ్ అల్ బుఖారీ మరియు సహీహ్ ముస్లిం హదీసు గ్రంథాలలో నమోదు చేయబడిన మాలిక్ బిన్ హువైరిస్ రజియల్లాహు అన్హు ఉల్లేఖనం ద్వారా ప్రవక్త సల్లల్లాహు అలైహి వసల్లం తన రెండు చేతులను చెవుల వరకు, వాటిని తాకకుండా, పైకి ఎత్తే వారని నిరూపితమై ఉన్నది – ఆయన ఇలా ఉల్లేఖించినారు: “ప్రవక్త సల్లల్లాహు అలైహి వసల్లం “అల్లాహు అక్బర్” అని పలుకునపుడు తన రెండు చేతులను చెవుల వరకు (చెవులకు సమాంతరంగా) పైకి ఎత్తేవారు.”
- నమాజు లో ‘తస్మీ’ను (“సమి’అల్లాహు లిమన్ హమిదహ్” ను) మరియు ‘తమ్హీద్’ను (రబ్బనా వలకల్ హంద్’ను) రెండింటినీ కలిపి ఉచ్ఛరించుట నమాజు ను నిర్వహిస్తున్న ఇమాంకు మరియు ఒంటరిగా నమాజు ఆచరిస్తున్న వానికి మాత్రమే ప్రత్యేకమైనది. ఇమాం వెనుక నమాజు ఆచరిస్తున్న వ్యక్తి ఇమాం ‘సమి’అల్లాహు లిమన్ హమిదహ్’ అని పలికినపుడు అతడు కేవలం ‘రబ్బనా వలకల్ హంద్’ అని మాత్రమే పలుకుతాడు.
- “రబ్బనా వలకల్ హంద్” అని పలుకుట: రుకూ తరువాత (రబ్బనా వలకల్ హంద్ అని పలికే విషయం లో) ప్రవక్త సల్లల్లాహు అలైహి వసల్లం నుండి నాలుగు రకాల పదబంధాలు నిరూపితమై ఉన్నాయి. “రబ్బనా వలకల్ హంద్” అను పదబంధము వాటిలో ఒకటి. ఉత్తమం ఏమిటంటే ఒకసారి ఒక పదబంధాన్ని, మరొకసారి మరొక పదబంధాన్ని ఇలా ఒక్కోసారి ఒక్కో పదబంధాన్ని ఉచ్ఛరించుట. (1. రబ్బనా వలకల్ హంద్; 2. రబ్బనా లకల్ హంద్; 3. అల్లాహుమ్మ రబ్బనా వలకల్ హంద్; 4) అల్లాహుమ్మ రబ్బనా లకల్ హంద్)