ఇందులో తన దాసుల పట్ల అల్లహ్ యొక్క అపారమైన కరుణ కనిపిస్తుంది. మనిషి ఏదైనా పాపాని ఒడిగట్టి నట్లయితే లేదా ఏదైనా చేయకూడని పని చేసినట్లయితే, అందుకొరకు అతడు హృదయపూర్వకంగా పశ్చాత్తాప పడాలి. ఒకవేళ అతడు అలా పశ్చాత్తాప పడి అల్లాహ్ వైపునకు మరలి నట్లయితే, అల్లాహ్ అతని వైపునకు క్షమాభిక్షతో స్పందిస్తాడు.
సరోన్నతుడైన అల్లాహ్ నందు విశ్వసించే ప్రతి విశ్వాసి తన ప్రభువు యొక్క క్షమాభిక్షనందు ఆశతో ఉంటాడు, ఆయన విధించే శిక్ష పట్ల భయపడతాడు. కనుక పశ్చాత్తాప పడుటలో త్వరపడతాడు. పాపపు పనికి ఒడిగట్టి ఆయన యొక్క అవిధేయతలో అలాగే ఉండిపోవడానికి ఇష్టపడడు.
నిజమైన పశ్చాత్తాపమునకు నియమనిబంధనలు: 1) చేసిన పాపపు పనిని వదిలి వేయాలి. 2) ఆ పని చేసినందుకు సిగ్గుపడాలి, దుఃఖించాలి, విచారపడాలి మరియు 3) పాపపు పనికి తిరిగి ఒడిగట్టనని గట్టిగా సంకల్పించుకోవాలి. ఒకవేళ అతడి పశ్చాత్తాపము తోటివారికి తన వలన జరిగిన అన్యాయము, హింస, పీడన మొదలైన వాటికి సంబంధించినది అయితే, నాలుగవ నియమము వచ్చి చేరుతుంది, అది: హక్కుదారుడైన ఆ వ్యక్తి నుండి వేరుపడి, దూరంగా ఉండాలి (అతడి జోలికి వెళ్ళకుండా ఉండాలి) మరియు అతడి హక్కును అతడికి ఇచ్చివేయాలి.
ఇందులో – అల్లాహ్ ను గురించి తెలిసి ఉండడం, ఆయనను గురించి ఙ్ఞానము కలిగి ఉండడం యొక్క ప్రాముఖ్యత తెలుస్తున్నది. అల్లాహ్ ను గురించిన ఙ్ఞానము, ధర్మానికి సంబంధించిన విషయాలతో దాసుడిని అవగతం చేస్తుంది. దానితో అతడు తన వల్ల తప్పు జరిగిన ప్రతిసారీ వెంటనే పశ్చాత్తాప పడతాడు. మార్గాంతరం లేని వానిలా నిరాశ, నిస్పృహలకు లోను కాడు. అలాగే కోరికలకు బానిసైపోయి, పాపపు జీవితానికి తనను అంకితం చేసుకోడు.

నా దాసుడు ఒకడు పాపపు పని చేసినాడు. తరువాత ఇలా వేడుకున్నాడు “ఓ అల్లాహ్, నా ఈ పాపాన్ని క్షమించు...

వివరణ

Hadeeth benefits