ဆွဟာဗဟ် (ရဿွိယလ္လာဟုအန်ဟွမ်)များက အကြီးဆုံး အပြစ်အကုသိုလ်များနှင့်ပတ်သက်၍ မေးလျှောက်ကြသဖြင့် ကိုယ်တော်က ၎င်းတို့အား အကြီးဆုံး အပြစ်အကုသိုလ်များအကြောင်း ဖြေကြားတော်မူခဲ့သည်။ ၎င်းတို့မှာ (ရှိရ်က် အက္ကဗရ်) အလ္လာဟ်အရှင်မြတ်အား တစ်စုံတစ်ရာဖြင့် ယှဉ်တွဲကိုးကွယ်ခြင်းဖြစ်ပြီး သောဝ်င်ဗဟ် အမှားဝန်ခံမှုမပြုဘဲ အလ္လာဟ်အရှင်မြတ်သည် ထိုပြစ်မှုအား လုံးဝခွင့်လွှတ်တော်မူမည်မဟုတ်ပေ။ အကယ်၍ ထိုအပြစ်အားကျူးလွန်သူသည် သေဆုံးသွားလျှင် ငရဲမီး၌ ထာဝရနေရမည်ဖြစ်သည်။ ထို့နောက် ဒုတိယ အကြီးဆုံးပြစ်မှုမှာ လူတစ်ဦးက မိမိ၏သားသမီးအား မိမိနှင့်အတူ ဝေမျှစားသောက်ကြမည်ကို စိုးရိမ်၍ သတ်ပစ်ခြင်းဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် အလ္လာဟ်အရှင်မြတ်က ဟရာမ် တားမြစ်ထားသော အသက်တစ်ချောင်းကို သတ်ဖြတ်ခြင်းသည် ဒုတိယအကြီးဆုံး အပြစ်အကုသိုလ်ဖြစ်သည်။ အသတ်ခံရသူသည် သတ်လိုက်သူ၏ သားချင်းအရင်းအချာဖြစ်သောကြောင့် အပြစ်ပိုကြီးပြီး ပြစ်ဒဏ်သည်လည်း နှစ်ဆတိုးသွားလေသည်။ ထို့ပြင် သတ်ရသည့် အကြောင်းအရင်းမှာလည်း သတ်လိုက်သူ၏ လက်၌ အသတ်ခံရသူအတွက် ချီးမြှင့်ထားသည့် အလ္လာဟ်အရှင်မြတ်၏ ရိုဇီရိက္ခာကို ဖြတ်တောက်ရန်ဖြစ်သောကြောင့် အပြစ်သည် ထပ်၍နှစ်ဆတိုးသွားပြန်သည်။ ထို့နောက် တတိယ အကြီးဆုံးပြစ်မှုမှာ လူတစ်ဦးသည် မိမိအိမ်နီးချင်း၏ ဇနီးအား (ဇိနာ) တရားမဝင်ကာမမှု ကျူးလွန်ခြင်းဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် ဇိနာ သည် တတိယအကြီးဆုံး အပြစ်အကုသိုလ်ဖြစ်သည်။ ဇိနာ ကျူးလွန်ခံရသူမှာလည်း သာသနာက ကောင်းကျိုးပြုရန်၊ ကောင်းမွန်စွာ ဆက်ဆံရန် မှာကြားထားသည့် အိမ်နီးချင်း၏ ဇနီးဖြစ်သဖြင့် ၎င်း၏အပြစ်သည် ပိုကြီးသွားပေသည်။