Божјиот пратеник, салаллаху алејхи ве селем, објаснил дека оној кој после завршувањето на задолжителниот намаз ќе изговори: Триесет и три пати „субханаллах“, што значи негирање дека Аллах има каков било недостаток. Триесет и три пати „елхамдулиллах“, што претставува пофалба на Аллах со Неговите совршени атрибути, изразувајќи љубов и величење кон Него. Триесет и три пати „Аллаху екбер“, што значи дека Аллах е најголем и највозвишен од сè друго. А за стотиот пат ќе рече: „Ла илахе иллаллаху вахдеху ла шерике лех, лехул мулку ве лехул хамду, ве хуве ала кулли шеј-ин кадир“, што значи: „Нема друг вистински бог достоен за обожување освен Аллах, Единствениот, Кој нема партнер. Нему му припаѓа владеењето и сета пофалба и Тој е Семоќен.“ Оној кој го изговори ова, неговите гревови ќе бидат избришани и простени, дури и ако се многубројни како белата пена што се појавува на морето при неговото бранување и разбивање.