Аллаховиот Пратеник, алејхи селам, ја кажувал оваа дова со пет реченици, помеѓу две сеџди во намазот. А сето тоа нужно му е потребно на секој муслиман, бидејќи го опфаќа и овосветско и ахиретско добро. Барањето прошка и простувањето на гревот, барањето милост, спас од сомнежите, забранетите страсти, незнаењето и болеста. Дополнително, бараме упатство од Аллах кон вистината и постојаност во истата и на крајот бараме снабдување со верувањето, знаењето, добрите дела и халал имот.