- Препорачливо е по паѓањето на дождот да се каже: „Мутирна би фадлиллахи ве рахметихи.“ (Дождот врнеше со Аллаховата добрината и сомилост.)
- Кој ја припишува благодатта на дождот или другите благодати на ѕвездите како создавачи и чинители, таквиот направил големо неверство. Додека оној кој ги припишува ѕвездите како причина за тие благодати, направил мало неверство, бидејќи Аллах не ги одредил ѕвездите да бидат ниту шеријатска ниту природна причина за таква појава.
- Благодатта може да биде причина за неверство ако не се заблагодарува за неа, и причина за иман ако се изразува благодарност.
- Забрането е да се каже: „Дождот падна за време кога таа и таа ѕвезда се наоѓа на таа позиција“, дури и ако се сака да се укаже на временскиот период, за да се избегне ширкот.
- Срцето мора да биде поврзано исклучиво со Аллах кога се во прашање стекнувањето на благодатите и одбивањето на несреќите.