/ Peygamber Efendimiz -sallallahu aleyhi ve sellem- namaza başlayacağı zaman ellerini omuz hizasına kadar kaldırdıktan sonra tekbir getirirdi.

Peygamber Efendimiz -sallallahu aleyhi ve sellem- namaza başlayacağı zaman ellerini omuz hizasına kadar kaldırdıktan sonra tekbir getirirdi.

İbn Ömer -radıyallahu anhumâ-'dan rivayet edildiğine göre: Peygamber Efendimiz -sallallahu aleyhi ve sellem- namaza başlayacağı zaman ellerini omuz hizasına kadar kaldırdıktan sonra tekbir getirirdi. Rükûa eğilmek istediğinde yine ellerini aynı şekilde kaldırır ve rükûdan başını kaldırdığı zaman yine ellerini aynı şekilde kaldırır ve «Semiallahu limen hamideh Rabbenâ leke'I-hamd» (Allah, kendisine hamt eden kuluna icabet etti. Rabbimiz, hamt sanadır.) derdi. Bunu (yani ellerini tekbir ile kaldırma işini) secdeye gideceği zaman yapmazdı.
Muttefekun Aleyh

Şerh

Peygamber Efendimiz -sallallahu aleyhi ve sellem- namaz kılarken ellerini omuzu hizasına veya omuzuna kadar üç yerde kaldırırdı. O da omuz kemiği ve pazunun birleştiği yerdir. Birinci yer: Namaza başladığında başlangıç tekbiri getirdiği zaman. İkincisi: Rükûa gitmek için “Allahu Ekber” derken. Üçüncüsü: Rükûdan başını kaldırıp: ''Semiallahu limen hamideh Rabbenâ leke'I-hamd'' (Allah, kendisine hamt eden kuluna icabet etti. Rabbimiz, hamt sanadır.) dediği zaman. Secdeye başlarken ve secdeden kalkarken ellerini kaldırmazdı.

Hadeeth benefits

  1. Namazda elleri kaldırmanın hikmetlerinden biri de, namazın süsü ve Allah -Subhânehû ve Teâlâ-'ya tazim olmasıdır.
  2. Ebû Humeyd es-Sâ'idî'nin Ebû Dâvûd ve diğer hadis kitaplarında geldiği gibi Rasûlullah -sallallahu aleyhi ve sellem- ellerini dördüncü yerde kaldırdığı sabittir. Üç rekâtlı ve dört rekâtlı namazlarda ilk teşehhütten sonra ayağa kalkarken ellerini kaldırmıştır.
  3. Ayrıca Mâlik b. Huveyris'in Sahiheyn'de (Buhârî ve Müslim'de) Rasûlullah -sallallahu aleyhi ve sellem-'den rivayet ettiğine göre, ellerini kulakları hizasında kulaklarına dokunmadan kaldırdığı da sabittir: «Rasûlullah -sallallahu aleyhi ve sellem-, ellerini kulak hizasına kadar kaldırdı.»
  4. "Semiallahu liman hamideh" ve "Rabbenâ ve leke'l Hamd" ifadelerinin bir arada söylenmesi imamlık yapan ve yalnız namaz kılana mahsustur. İmamın arkasında namaz kılan: Sadece ''Rabbenâ ve leke'l Hamd.'' der.
  5. Rükûdan sonra "Rabbenâ ve leke'l Hamd.'' (Rabbimiz, hamt sana mahsustur) demek, Peygamber -sallallahu aleyhi ve sellem-'den rivayet edildiğine göre sahihtir. Dört sîgası vardır ve bu, onlardan biridir. Bir kimsenin bu sîgaları araştırıp öğrenmesi ve bazen bunu, bazen de diğerlerini okuması en hayırlı olanıdır.