- บรรดานักวิชาการมีมติเป็นเอกฉันท์ว่า ในบรรดาผลบุญที่จะเกิดขึ้นแก่บุคคลหลังจากการตายของเขานั้นได้แก่การบริจาคที่ยังคงสืบต่อ ความรู้ที่เป็นประโยชน์ และการวิงวอน และในหะดีษ
- อื่น ๆ ยังกล่าวถึงการทำฮัจญ์ด้วย
- ทั้งสามสิ่งนี้ถูกกล่าวถึงโดยเฉพาะในหะดีษนี้: เพราะสิ่งเหล่านี้เป็นรากฐานแห่งความดี และเป็นสิ่งที่ผู้มีคุณธรรมส่วนใหญ่ต้องการให้คงอยู่ต่อไปหลังจากที่พวกเขาจากไป
- ความรู้ทุกอย่างที่เป็นประโยชน์จะได้รับผลบุญ แต่ที่สำคัญและจุดสูงสุดคือ ความรู้เกี่ยวกับบทบัญญัติและศาสตร์ที่สนับสนุนความรู้นั้น
- จาก 3 สิ่งข้างต้นความรู้คือสิ่งที่มีประโยชน์มากที่สุด ด้วยเหตุผลที่ว่า
- เพราะความรู้ที่ได้รับจะนำไปสู่ประโยชน์ต่อผู้ที่เรียนรู้ ความรู้ยังช่วยรักษาศาสนา และมีประโยชน์ต่อมนุษย์ทั่วไป ความรู้คือสิ่งที่กว้างขวางและครอบคลุมกว่า เพราะมีโอกาศศึกษาความรู้ของท่านไม่ว่าตอนที่ท่านมีชีวิตและหลังจากเสียชีวิตไป"
- ส่งเสริมการอบรมเลี้ยงดูลูกให้เป็นคนมีคุณธรรม เพราะพวกเขาคือคนที่ทำประโยชน์ให้กับพ่อแม่ในชีวิตหลังความตาย และข้อดีอย่างหนึ่งของพวกเขาก็คือการขอดุอาอ์แก่พ่อแม่
- การส่งเสริมการทำดีต่อบิดามารดาภายหลังการเสียชีวิตของท่านทั้งสอง อันเป็นความดีรูปแบบหนึ่งที่ลูกก็จะได้รับประโยชน์ด้วย
- การขอดุอาอ์นั้นเป็นประโยชน์แก่ผู้ตาย แม้ว่าจะไม่ได้มาจากลูกก็ตาม แต่ที่กล่าวถึงลูกโดยเฉพาะนั้นก็เพราะลูกมักจะเป็นผู้ที่ขอดุอาอ์ให้กับผู้ตายอย่างต่อเนื่องจนกว่าลูกจะเสียชีวิตเอง