ท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะสัลลัม ได้ห้ามสาปแช่งสหาย (บรรดาเศาะฮาบะฮ์) โดยเฉพาะชนรุ่นแรกจากชาวมุฮาญิรีนและอันศอร โดยท่านได้บอกว่า หากมีผู้ใดในภายหลังบริจาคทองคำเท่ากับภูเขาอุฮุด ก็ยังไม่อาจเทียบกับผลบุญจากการบริจาคอาหารหนึ่งมุด (ประมาณขนาดมือของชายทั่วไป) หรือครึ่งหนึ่งของมันโดยบรรดาเซาะฮาบะฮ์ สิ่งนี้เป็นเพราะความบริสุทธิ์ใจ ความจริงใจในเจตนาของพวกเขา และความเสียสละในการบริจาคและการต่อสู้ในช่วงเวลาที่ต้องการความช่วยเหลืออย่างมาก ก่อนการพิชิตมักกะฮ์