ท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะสัลลัม ได้เล่าว่า หลังจากอัลลอฮ์สร้างสวรรค์และนรก พระองค์ก็ตรัสแก่ญิบรีลว่า :จงไปที่สวรรค์และจงดูมัน ดังนั้นเขาจึงไปดู แล้วก็กลับมา ญิบรีลกล่าวว่า "โอ้ พระผู้อภิบาลของฉัน ด้วยเกียรติของพระองค์ จะไม่มีผู้ใดที่ได้ยินเรื่องราวของมัน และสิ่งที่มีอยู่ในนั้น ความสุขต่างๆ เกียรติยศ และความประเสริฐต่างๆ ของมัน แน่นอนเขาต้องมีความอยากที่จะเข้าไปในนั้น และจะกระทำคุณงามความดีเพื่อจะเข้าไปในนั้น แล้วพระองค์ก็ทรงล้อมรอบสวรรค์นั้นด้วยสิ่งที่ยากลำบาก ที่เป็นการกระทำตามคำสั่งใช้ต่างๆ และการละทิ้งสิ่งที่ต้องห้ามต่างๆ ดังนั้นจำเป็นสำหรับผู้ที่ต้องการเข้าไปจะต้องผ่านความยากลำบากเหล่านั้น แล้วอัลลอฮ์ทรงตรัสว่า "โอ้ ญิบรีล! จงไป และจงดูสวรรค์" หลังจากที่ได้ทำการห้อมล้อมด้วยสิ่งที่ยากลำบาก ดังนั้นเขาจึงไปดูมัน แล้วก็กลับมา และกล่าวว่า "โอ้ พระผู้อภิบาลของฉัน ด้วยเกียรติของพระองค์ ฉันกลัวว่าจะไม่มีผูใดเข้าไปในนั้นแม้แต่คนเดียว เพราะความยากลำบากต่างๆ ที่อยู่บนเส้นทางของมัน หลังจากอัลลอฮ์สร้างนรก พระองค์ตรัสว่า "โอ้ ญิบรีล! จงไป และจงดูมัน ดังนั้นเขาจึงไปและดูมัน จากนั้นก็กลับมา แล้วกล่าวว่า "โอ้ พระผู้อภิบาลของฉัน ด้วยเกียรติของพระองค์ จะไม่มีผู้ใดที่ได้ยินเกี่ยวกับสิ่งที่มีอยู่ในนั้น ที่มีทั้งความทรมาน ความทุกข์ยากต่างๆ และการลงโทษ เว้นแต่ว่าเขาเกลียดที่จะเข้าไปในนั้นและห่างไกลจากสาเหตุของมัน หลังจากนั้น อัลลอฮ์ทรงทำให้มันล้อมรอบด้วยความอยาก ตัณหาต่างๆ ความสุขต่างๆ แล้วพระองค์ตรัสว่า "โอ้ ญิบรีล! จงไป และจงดูมัน ดังนั้นญิบรีลจึงไปดูมัน แล้วก็กลับมา และกล่าวว่า "โอ้ พระผู้อภิบาลของฉัน ด้วยเกียรติของพระองค์ ฉันกลัวว่า จะไม่มีผู้ใดรอดพ้นจากมันแม้แต่คนเดียว เนื่องจากที่มันถูกห้อมล้อมด้วยความอยาก ตัณหาและความสุขต่างๆ