ท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะสัลลัม ได้ให้คำเทศนาแก่บรรดาเศาะฮาบะฮ์ของท่านด้วยคำเทศนาที่กินใจมาก ซึ่งทำให้หัวใจเกิดความหวาดกลัวและทำให้น้ำตาไหล พวกเขากล่าวว่า: โอ้ท่านเราะซูลุลลลอฮ์ เหมือนกับว่าเป็นการเทศนาครั้งสุดท้ายเป็นการอำลา เนื่องจากพวกเขาได้เห็นการพูดที่ลึกซึ้งของท่าน ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะสัลลัม ในการเทศนา ดังนั้น พวกเขาจึงขอคำสั่งเสียเพื่อจะได้นำเอาไปปฏิบัติในภายหลัง ท่านกล่าวว่า"ฉันขอสั่งเสียแก่พวกเจ้าด้วยการยำเกรงต่ออัลลอฮ์ ตะอาลา ด้วยการปฏิบัติในสิ่งที่ถูกสั่งให้ปฏิบัติ และละทิ้งในสิ่งต้องห้ามต่างๆ. การเชื่อฟังและการปฏิบัติตามผู้นำ แม้ว่าจะมีผู้นำที่มาจากทาสชาวเอธิโอเปียก็ตาม คือเป็นบุคคลที่ต่ำต้อยที่สุดกลายเป็นผู้ปกครองเหนือพวกเจ้า ก็จงอย่าละเลยในการเชื่อฟังและปฏิบัติตามเขา เพราะกลัวว่าจะเกิดฟิตนะฮ์ เพราะว่าใครก็ตามในหมู่พวกเจ้าที่มีชีวิตอยู่ เขาได้จะเห็นความขัดแย้งมากมาย จากนั้นท่านได้อธิบายให้พวกเขารู้ถึงทางออกจากความขัดแย้งนี้ และนั่นก็คือด้วยการยึดมั่นในซุนนะฮ์ของท่านและซุนนะฮ์ของบรรดาคอลีฟะฮ์ผู้ทรงธรรมที่มาหลังจากท่าน คือท่านอบูบักร์ อัลศิดดีก ท่านอุมัร บิน อัลค็อฏฏอบ ท่านอุษมาน บิน อัฟฟาน และท่านอาลี บิน อบีฏอลิบ เราะฎิยัลลอฮุอันฮุม และยึดซุนนะฮ์นั้นด้วยฟันกราม ความหมายคือ ให้จริงจังกับซุนนะฮ์และยึดมั่นกับมัน และได้ตักเตือนให้ระวังจากสิ่งสร้างขึ้นมาใหม่ในศาสนา เพราะทุกสิ่งที่เป็นบิดอะฮ์คือความหลงผิด