- ส่งเสริมให้ท่องจำซุนนะฮ์ของท่านศาสดาและถ่ายทอดให้กับผู้คน
- ชี้แจงถึงคุณูปการและความประเสริฐของบรรดานักหะดีษ และเกียรติอันสูงส่งของการแสวงหาหะดีษ
- ความประเสริฐของบรรดานักปราชญ์ ผู้ที่มีความเชียวชาญในด้านการถอดความและการทำความเข้าใจได้ดี
- ความประเสริฐของบรรดาสาวก เราะฎิยัลลอฮุอันฮุม ก็คือพวกเขาคือผู้ที่ได้ยินฮะดีษของศาสนทูตแห่งอัลลอฮ์ ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะสัลลัม และถ่ายทอดมันให้กับพวกเรา
- อัลมุนาวี : ได้ชี้แจงว่า ผู้รายงานหะดีษนั้น การทำความเข้าใจไม่ใช่เงื่อนไขของเขา แต่เงื่อนไขของเขาคือ การจดจำ (หะฟัซ) ส่วนหน้าที่ของนักนิติศาสตร์คือการ ทำความเข้าใจ และ ไตร่ตรองพิจารณา (ตะฟัฮุมและตะดับบุร)
- อิบนุ อุยัยนะฮ์ กล่าวว่า: ไม่มีผู้ใดที่แสวงหาหะดีษ เว้นแต่ว่าในใบหน้าของเขาจะปรากฏความเปล่งปลั่งและความสดใส อันเนื่องมาจากหะดีษนี้
- **"การจดจำ (الحِفْظ) ในมุมมองของนักหะดีษแบ่งออกเป็นสองประเภท: 1.การท่องจำให้ขึ้นใจ (حِفْظ قَلْب وصَدْر) 2.การจดจำผ่านการบันทึกในหนังสือและบรรทัด (حِفظ كتاب وسَطْر)
- และทั้งสองประเภทนี้ถูกรวมอยู่ในคำวิงวอน (ดุอาอ์) ที่กล่าวถึงในหะดีษ"
- ความเข้าใจของผู้คนแตกต่างกันออกไป บางทีผู้ที่ถ่ายทอดอาจมีความเข้าใจมากกว่าผู้ฟัง และอาจมีบุคคลที่ถือหลักนิติศาสตร์ที่ไม่ใช่นักกฎหมาย