පිරිසක් නබි (සල්ලල්ලාහු අලයිහි වසල්ලම්) තුමාණන් වෙත පැමිණියේය. එම සංඛ්‍යාව දස දෙනෙකු පමණ විය. ඔවුන් අතරින් නව දෙනෙකුගෙන් ඉස්ලාමය හා එය පිළිපැදීම සම්බන්ධව ප්‍රතිඥා ගත් අතර දස වැන්නාගෙන් ප්‍රතිඥා ගත්තේ නැත. ඒ ගැන හේතුව විමසා සිටි කල්හි සල්ලල්ලාහු අලයිහි වසල්ලම් තුමාණෝ මෙසේ පැවසූහ. සැබැවින්ම ඔහු මත සුරයක් විය. එය ඇස්වහ සහ උවදුරුවලින් වැළකීම සඳහා පබලු වලින් හා වෙනත් දැයින් අමුණන ලද හා එල්ලන ලද්දක් විය. පසුව එම මිනිසා සුරය ඇති ස්ථානයට අත දමා එය කඩා දමා ඉන් නිදහස් විය. පසුව නබි (සල්ලල්ලාහු අලයිහි වසල්ලම්) එම අවස්ථාවේ ඔහු සමග ප්‍රතිඥාව ගිවිස ගත්හ. තවදුරටත් එතුමාණෝ සුර ගැන අවවාද කරමින් හා එහි නීතිය පැහැදිලි කරමින් මෙසේ පැවසූහ. "කවරෙකු සුර එල්ලන්නේ ද, සැබැවින්ම ඔහු අල්ලාහ්ට ආදේශ කළේය."