رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم این ذکر را پس از هر نماز فرض به جهر می خواندند، که معنای آن چنین است: "لا إله إلا الله": یعنی نیست معبود بر حق جز الله متعال. "وحده لا شريك له" یعنی یگانه است و هیچ شریک در الوهیت، ربوبیت و اسماء و صفات ندارد. "له الملك" يعنى: او حاكميت مطلق و كلى و جامع و واسع دارد، حكومت آسمانها و زمين و آنچه بين آنهاست از آن او است. "وله الحمد" یعنی او ذاتی که به کمال مطلق، از روی محبت و تعظیم کامل در هر حال ستوده است، در حالت خوشی و مصیبت. "وهو على كل شيء قدير" او ذات بر هر چیز قادر است، قدرت او از هر لحاظ کامل و پوره است و هیچ چیز نمی تواند او را از انجام کاری باز دارد. "لا حول ولا قوة إلا بالله" یعنی: هیچ تبدیلی از حالتی به حالت دیگر و از نافرمانی الله به اطاعت او نیست مگر به امر الله و هیچ نیرویی جز الله نیست، او بهترین یاور است و بر او توکل است. "لا إله إلا الله، ولا نعبد إلا إياه": تصدیق معنای الوهیت و نفی شرک و اینکه جز او سزاوار پرستش نیست. "له النعمة وله الفضل": اوست که نعمت ها را می آفریند، و مالک آنهاست، و به هر کس از بندگانش که بخواهد می بخشد. "وله الثناء الحسن": و حمد و ستایش نیک از آن اوست: یعنی در هر حال، در ذات صفات، افعال و نعمت قابل ستایش است . "لا إله إلا الله، مخلصين له الدين": یعنی ما از روی اخلاص بیانگر یگانگی او هستیم، نه این که در اطاعت الله خود نمایی کنیم و یا شهرت طلب باشیم. "ولو كره الكافرون" «حتی اگر کافران از (این عمل ما) متنفر هم باشند».یعنی ما بر توحید الله و عبادت او ثابت قدم هستیم، هر چند کافران این عمل ما را بد می بینند.