- وجوب مبادرت به امر به معروف و ارشاد جاهل و غافل، به ویژه اگر آن منکر باعث باطل شدن عبادتش شود.
- وجوب رساندن آب به همهٔ اعضا و اگر به قسمتی از عضو آب نرسد - حتی اگر ناچیز باشد - وضویش درست نیست، و اگر مدت زیادی از وضو گذشته باید آن را از نو انجام دهد.
- مشروع بودن نیکو ساختن وضو که با کامل انجام دادن وضو و رساندن آب به همهٔ اعضا به شکل مشروع است.
- پاها از اعضای وضو است، و مسح آنها کافی نیست، بلکه باید حتما شسته شوند.
- در شستن اعضای وضو باید موالات انجام شود، یعنی هر عضو پیش از آنکه عضو قبلی خشک شود شسته شود.
- فراموشی و ندانستن باعث اسقاط واجب نمیشود، و بلکه باعث ساقط شدن گناه شخص میشود، در این مورد، پیامبر صلی الله علیه وسلم واجب را از آن مرد که به سبب جهل وضویش کامل نبود، ساقط نکرد بلکه به او امر کرد که آن را از نو انجام دهد.