پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم در سخن اش «او از ما نیست» به برخی از امتی های خود هشدار می دهد که این کارها را انجام می دهند؛ از جمله: اول: «هر که فالگیری کند و یا برای او فالگیری شود.» و اصل این کلمه: از رها کردن پرنده است هنگام که شروع به عملی مانند مسافرت، تجارت و یا غیره می کند، اگر به سمت راست پرواز کند خوش بین می شود و به تصمیم خود اقدام می کند، و اگر به سمت چپ پرواز کند بدبین می شود و از آنچه می خواهد منصرف می شود، پس جایز نیست که خودش این کار را انجام دهد یا کسی را مأمور به انجام آن سازد، و این شامل شگون بد نسبت به هر چیزی می شود، چه شنیدنی یا قابل مشاهده باشد، از پرندگان یا حیوانات یا افراد آسیب دیده یا اعداد، روزها ویا هر چیز دیگری. دوم: «کسی که غیب گویی می کند و یا برای او غیب گویی می شود.» یعنی این که هر کس با استفاده از ستارگان و چیزهای دیگر ادعای علم غیب کند یا نزد کسی برود که ادعای علم غیب می کند و در آنچه از دانستن غیب ادعا می کند اورا تصدیق کند، پس به آنچه بر محمد صلی الله علیه و آله وسلم نازل شده است کافر گردید. سوم: ( کسی که جادو کند و یا کسی را مکلف سازد تا برای وی جادو کند) برای این که به کسی سود برساند و یا از کسی ضرر دفع کند، و یا از تار گره بزند و طلسم های سحری حرام بالای آن بخواند و در آن بدمد.