پیامبر اکرم صلی الله علیه وسلم از مقام خود نزد الله متعال و رسیدن به بالاترین درجه محبت خبر می دهد، چنانکه ابراهیم علیه السلام به آن نایل شد، بنابر این داشتن خلیل را از خود نفی کرد؛ چون دلش مملو از محبت و بزرگداشت و شناخت الله متعال بوده، پس برای غیر الله متعال جایی وجود نداشت، و اگر دوست صمیمی از مخلوق می داشت، او ابوبکر صدیق رضی الله عنه می بود. سپس از تجاوز از حد جایز در محبت هشدار داد، چنانکه یهودیان و مسیحیان در قبرهای پیامبران و صالحان خود چنین کردند، تا این که آن ها را به معبودان شرکی که بجز از الله متعال عبادت می شدند مبدل گشتاندند، و بر سر قبرشان مساجد و معابد بنا کردند، و او صلی الله علیه وسلم امتش را منع کرد تا مانند آنان عملی را انجام دهند.