از عبد الرحمن بن ابی لیلی روایت است که آنان نزد حذیفه بودند، او آب خواست و مجوسی به او آب داد، و چون جام را در دست گرفت آن را در روی مجوسی زد و گفت: من این کار رانمی کردم اگر او را بیش از یک و یا دو بار منع نکرده بودم - گویا می گفت: این کار را نمی کردم - مگر من از پیامبر صلی الله علیه وسلم شنیدم که می فرمود: «لا تَلْبسُوا الحَرِيرَ وَلا الدِّيبَاجَ، وَلا تَشْرَبُوا فِي آنِيَةِ الذَّهَبِ وَالفِضَّةِ وَلا تَأكُلُوا في صِحَافِهَا، فإنَّهَا لَهُمْ في الدُّنْيَا، وَلَكُمْ فِي الآخِرَةِ»: «ابريشم نرم و غليظ را نپوشيد و در ظرف های طلا و نقره چيزی ننوشيد، و در کاسه های آنان نخوريد، چون این ظروف (طلایی ونقره ی) برای آنها در دنیا و برای مان در آخرت است».