- اين حدیث دلیل بر نهی از دشنام دادن به مردگان است.
- ترک اهانت به مردگان به خاطر مصلحت زندگان و حفظ مصئونیت جامعه از دعوا و نفرت است.
- حکمت نهی از دشنام دادن به آنها این است که به آنچه کرده اند رسیدند، پس دشنام دادن به آنها فایده ای ندارد بلكه به بستگان زنده اش ضرر می رساند.
- سزاوار انسان نیست سخن بی مصلحت را بگوید.