- De omvangrijkheid van Allah's genade, vergeving en gunst.
- De deugd van de eenheid (Tawheed) en dat Allah de zonden en overtredingen van de eenheidgelovigen vergeeft.
- Het gevaar van shirk (het toeschrijven van deelgenoten aan Allah) en dat Allah degenen die shirk pleegt niet vergeeft.
- Ibn Radjab zei: "Deze hadith bevat de drie oorzaken waardoor zonden worden vergeven:
- 1) Smeken met hoop.
- 2) Vergeving vragen en berouw tonen.
- 3) Sterven in een staat van monotheïsme (Tawheed).
- Deze hadith behoort tot de overleveringen die de profeet (vrede zij met hem) van zijn Heer heeft overgeleverd. Het wordt de heilige of goddelijke hadith genoemd, en de woorden en betekenis ervan komen van Allah. Echter, het bezit niet de kenmerken van de Koran die het onderscheiden van andere teksten, zoals de verplichting om het te reciteren, de reinheid die vereist is om het aan te raken, de uitdaging en het wonder, enzovoort.
- Zonden zijn er in drie soorten: 1) Shirk met Allah: Dit vergeeft Allah niet. Allah de Verhevene zegt: "Wie deelgenoten aan Allah toeschrijft, is door Allah uit het paradijs verbannen." 2) De zonden die de dienaar tegenover zichzelf begaat, tussen hem en zijn Heer: Allah de Verhevene vergeeft deze zonden en vergeeft ze, als Hij wil. 3) Zonden die Allah niet vergeeft: Dit zijn de zonden van onrecht dat mensen elkaar aandoen. Hiervoor is qissas (vergelding) vereist.