- Het benadrukt het belang van het bewaren en doorgeven van de profetische traditie.
- Het toont de eer en waardigheid van degenen die de hadith bestuderen en verspreiden.
- Het onderstreept de waarde van de geleerden, de individuen die beschikken over diepgaand begrip en het vermogen om kennis te onttrekken uit de teksten.
- Het geeft de eer van de metgezellen aan, die de woorden van de Boodschapper van Allah (vrede zij met hem) hebben gehoord en ze aan ons hebben doorgegeven.
- Volgens al-Manawi laat deze hadith zien dat het niet noodzakelijk is dat de verteller van de hadith een geleerde is, maar dat de voorwaarde is dat hij het goed kan onthouden, terwijl het aan de geleerde is om te begrijpen en na te denken.
- Ibn 'Uyaynah zei: "Iedereen die naar de hadith zoekt, heeft op zijn gezicht de tekenen van de vreugde van deze hadith."
- Volgens de hadith zijn er twee soorten geheugen bij de hadithgeleerden: het hart en de geest, en het boek en de regels, en beiden zijn inbegrepen in de zegen die in de hadith wordt genoemd.
- De interpretatie van mensen verschilt; soms is de boodschapper beter in begrip dan de ontvanger, en er zijn dragers van kennis die geen echte geleerden zijn.