- यो प्रार्थना अजान दिने व्यक्तिको पछाडि दोहोर्याएपछि गर्ने अनुमति छ, र जसले अजान सुन्दैन, उसले यो प्रार्थना गर्नु पर्दैन।
- मुहम्मद (सल्लल्लाहु अलैहि वसल्लम)को महानता यसमा छ कि उनलाई वसीला (विशेष स्थान), फज़ीलत (श्रेष्ठता), मक़ाम-ए-मह्मूद (प्रशंसनीय स्थान), र प्रलयको दिन सृष्टिको बीच न्याय गर्नका लागि महान सिफारिश प्रदान गरिनेछ।
- नबी (सल्लल्लाहु अलैहि वसल्लम)को शिफारिशको प्रमाण, किनभने उहाँले भन्नु भयो, "प्रलयको दिन मेरो शिफारिश अजान पछि दुआ पढनेलाई प्रदान गरिनेछ।"
- नबी (सल्लल्लाहु अलैहि वसल्लम)को शिफारिश उनको उम्मतका ठूला ठूला गुनाह गर्नेहरूका लागि हुनेछ, नरकमा प्रवेश गर्नबाट जोगिनको लागि, वा जो नरकमा प्रवेश गरिसकेका छन्, उनीहरूलाई त्यहाँबाट बाहिर निकाल्नको लागि, अथवा स्वर्गमा बिना हिसाब-किताब प्रवेश गर्नको लागि, वा जो स्वर्गमा प्रवेश गरिसकेका छन्, उनीहरूको दर्जा उच्च बनाउनको लागि।
- तिबीले भने: हदीसको सुरुबाट "मुहम्मद रसूल अल्लाह" सम्मको भागलाई "दावत-ए-तामा" (पूर्ण आह्वान) भनिएको छ। "हैयालाह" लाई "नमाजको स्थापना" भनिएको छ, जसलाई कुरआनको "युकीमून अस्सलाह" (नमाज कायम गर्नेहरू) सँग जोडीन्छ। यसको अर्को सम्भावना यो हो कि "सलाह" (नमाज) लाई यहाँ "दुआ" भनिएको छ, र "कायम रहने" अर्थ लगाउन सकिन्छ "जो यसलाई निरन्तरता दिन्छ।" यस सन्दर्भमा "वा अस्सलात अल-कायिमा" (स्थायी नमाज) लाई "दावत-ए-तामा" को व्याख्या मान्न सकिन्छ।
- तर, सबभन्दा स्पष्ट अर्थ यो हो कि यहाँ "सलाह" भनेको त्यो विशेष नमाज हो, जसतर्फ त्यस समयमा आह्वान गरिएको छ।
- महल्बले भने: यस हदीसमा नमाजका समयमा दुआ गर्न प्रोत्साहन गरिएको छ, किनकि त्यो समयमा दुआ स्विकरिन्छ भन्ने आशा गरिन्छ।