- कुनै व्यक्तिलाई काफिर (अविश्वासी) वा फासिक (पापी) भन्ने आरोप बिना उचित शरई कारण लगाउन निषेध छ।
- मानिसहरूबारे निर्णय जारी गर्दा सत्यतामा आधारित हुनुपर्ने अनिवार्यता।
- इब्न दकीक अल-ईदले भन्नुभएको छ: यो एक ठूलो चेतावनी हो तिनका लागि जसले कुनै मुसलमानलाई काफिर घोषणा गर्छ, तर वास्तवमा त्यो व्यक्ति त्यस्तो हुँदैन। यो एक अत्यन्त गम्भीर समस्या हो।
- इब्न हजर अल-असकलानीले भन्नुभएको छ: यो आवश्यक होइन कि (कसैलाई) यसरी फासिक भनिएकोमा उसलाई फासिक वा काफिर नठहराइए पनि, यस्तो आरोप लगाउने व्यक्ति दोषी (पापी) नहोला। बरु यस अवस्थामा थोरै विवरण छ:
- यदि उसको उद्देश्य परामर्श दिनु (नसीहत गर्नु) वा अरूलाई स्थिति स्पष्ट गर्नु हो भने, यो अनुमति योग्य हुन्छ। तर, यदि उसको उद्देश्य केवल अपमान गर्नु, बदनाम बनाउनु, र हानि पुर्याउनु हो भने, यो अनुमति योग्य हुँदैन। किनभने उसलाई (गल्ती गर्ने व्यक्तिबारे) छोप्ने, शिक्षण गर्ने, र राम्रो तरिकाले सम्झाउने आदेश दिइएको छ। त्यसैले जति सकिन्छ राम्रोसँग भन्नु पर्छ, कडा व्यवहार (उग्रता) गरेर गर्नु हुँदैन। किनभने यसले उसलाई त्यो कार्यप्रति झन् आकर्षित हुने वा त्यसमा अडिग रहन प्रेरित गर्न सक्छ, जसरी धेरै मानिसको स्वभाव यस्तो छ कि उनीहरू अपमानले थप हठी बन्ने गर्दछन् विशेष गरी, यदि आदेश दिने व्यक्ति निर्देशित व्यक्तिको तुलनामा तल्लो स्तरमा छ भने।