ಪ್ರವಾದಿಯವರು (ಅವರ ಮೇಲೆ ಅಲ್ಲಾಹನ ಕೃಪೆ ಮತ್ತು ಶಾಂತಿಯಿರಲಿ) ನಮಾಝ್ ಮಾಡುವಾಗ ಮೂರು ಸ್ಥಳಗಳಲ್ಲಿ ಕೈಗಳನ್ನು ಹೆಗಲಿಗೆ—ಅಂದರೆ ಭುಜ ಮತ್ತು ತೋಳಿನ ಮೇಲ್ಭಾಗದ ಎಲುಬು ಸೇರುವ ಸ್ಥಳ—ಸಮಾನಾಂತರವಾಗಿ ಎತ್ತುತ್ತಿದ್ದರು. ಮೊದಲನೆಯ ಸ್ಥಳ: ನಮಾಝ್ ಪ್ರಾರಂಭಿಸುವಾಗ ತಕ್ಬೀರತುಲ್-ಇಹ್ರಾಮ್ ಪಠಿಸುವ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ. ಎರಡನೆಯದು: ರುಕೂ ಮಾಡಲು ತಕ್ಬೀರ್ ಹೇಳುವಾಗ. ಮೂರನೆಯದು: ರುಕೂವಿನಿಂದ ತಲೆ ಎತ್ತಿ "ಸಮಿಅಲ್ಲಾಹು ಲಿಮನ್ ಹಮಿದ, ರಬ್ಬನಾ ವಲಕಲ್ ಹಮ್ದ್" ಎಂದು ಹೇಳುವಾಗ. ಆದರೆ, ಸುಜೂದ್ ಮಾಡುವಾಗ ಅಥವಾ ಸುಜೂದ್‌ನಿಂದ ತಲೆ ಎತ್ತುವಾಗ ಅವರು ಕೈಗಳನ್ನು ಎತ್ತುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ.