- გაფრთხილება შარიათის დადგენილი ზღვარის გადაჭარბებისგან განდიდებაში და ქებაში, რადგან ეს ხსნის გზას მრავალღმერთიანობისაკენ.
- ის, რისგანაც მოციქულმა (ალლაჰის ლოცვა და მშვიდობა მას) გააფრთხილა, ამ უმმათს დაემართა. ერთმა ჯგუფმა გადამეტება გამოავლინა ალლაჰის მოციქულთან (ალლაჰის ლოცვა და მშვიდობა მას) მიმართებაში, მეორემ გადაჭარბება გააკეთა მოციქულის ოჯახის მიმართ, ხოლო მესამემ — წმინდა ადამიანთა მიმართ, და ამით შირქში ჩაეფლნენ.
- ალლაჰის მოციქულმა (ალლაჰის ლოცვა და მშვიდობა მას) საკუთარ თავს ალლაჰის მონა უწოდა, რათა განემარტა, რომ ის არის ალლაჰის მონა და მისი მსახური, და რომ არ არის ნებადართული მას მიეწეროს ღმერთის განსაკუთრებული თვისებები.
- ალლაჰის მოციქულმა (ალლაჰის ლოცვა და მშვიდობა მას) თავისი თავი აღწერა, რომ "ალლაჰის შუამავალი", რათა განმარტოს ამით, რომ ის არის ალლაჰისგან გამოგზავნილი მოციქული მაცნედ, ამიტომ აუცილებელია მისი რწმენა და მასზე მიყოლა.