აბუ მუსა ალ-აშ'არი (ალლაჰი იყოს მისით კმაყოფილი) გადმოსცემს, რომ ის მივიდა შუამავალთან (ალლაჰის ლოცვა და შვიდობა მას) თავისი ტომის ჯგუფთან ერთად. მათი მიზანი იყო, რომ შუამავალს (ალლაჰის ლოცვა და მშვიდობა მას) მათთვის აქლემები მიეცა, რომელზეც მგზავრობას შეძლებდნენ, რათა ჯიჰადში მონაწილეობა მიეღოთ. შუამავალმა (ალლაჰის ლოცვა და მშვიდობა მას) დაიფიცა, რომ ვერ უზრუნველყოფდა მათ ტრანსპორტით, რადგან მას არ ჰქონდა ის, რაც მათ ამისთვის დასჭირდებოდათ, ისინი დაბრუნდნენ და გარკვეული დროით გაჩერდნენ. შემდეგ მოციქულთან (ალლაჰის ლოცვა და მშვიდობა მას) მოიყვანეს სამი აქლემი, რომლებიც მან მათ გაუგზავნა. მათ შორის ზოგიერთმა თქვა: "ალლაჰი ბარაქას არ მოგვცემს ამ აქლემებში, რადგან მოციქულმა (ალლაჰის ლოცვა და მშვიდობა მას) დაიფიცა, რომ არ მოგვცემს მათ". შემდეგ ისინი მივიდნენ მასთან და ჰკითხეს. მოციქულმა (ალლაჰის ლოცვა და მშვიდობა მას) მათ უპასუხა: »თქვენი უზრუნველყოფა ალლაჰმა მოახდინა, რადგან სწორედ მან მოგანიჭათ მადლი და გამოგიგზავნათ საკმარისი საშუალებები. მე მხოლოდ მიზეზი ვარ, რომლის მეშვეობითაც ეს მოხდა», შემდეგ თქვა შუამავალმა (ალლაჰის ლოცვა და შვიდობა მას): «ვფიცავ ალლაჰს, ალლაჰის ნებით თუ რამეზე დავიფიცებ, რომ გავაკეთო ან დავტოვო, მაგრამ ვხედავ, რომ ფიცის საწინააღმდეგო უფრო კარგი და უკეთესია, მაშინ ვირჩევ საუკეთესო გზას, ვტოვებ იმას, რაზეც დავიფიცე, და ვასრულებ ფიცის გამოსყიდვას».