- წვიმის ჩამოსვლის შემდეგ სასურველია ითქვას: "ჩვენ ალლაჰის სიკეთითა და წყალობით წვიმა მოგვივიდა". (მუტირნა ბიფადლი-ლლაჰი, ვა რაჰმათიჰი)
- ვინც წვიმის ჩამოსვლისა და სხვა სიკეთეების წარმოშობას და შექმნას ვარსკვლავებს მიაწერს, ის არის ურწმუნო დიდი ურწმუნოებიდან. ხოლო ვინც ამას მხოლოდ მიზეზად მიიჩნევს, ის არის პატარა ურწმუნოება, რადგან ვარსკვლავები არც შარიათული და არც გრძნობადი მიზეზი არ არის.
- წყალობა (ნი'მა) შეიძლება გახდეს ურწმუნოების მიზეზი, თუ ადამიანი უმადურობას გამოავლენს მის მიმართ, ხოლო შეიძლება გახდეს რწმენის მიზეზი, თუ მადლიერებას გამოხატავს.
- აკრძალულია თქმა: "წვიმა მოვიდა ამა და ამ ვარსკვლავის წყალობით," თუნდაც მხოლოდ დროის მითითება იყოს ნაგულისხმევი, რათა თავიდან აიცილოს ალლაჰთან თანაზიარი.
- სავალდებულოა, რომ გული უზენაესი ალლაჰზე იყოს მიჯაჭვული, რათა წყალობა მოიპოვოს და უბედურება თავიდან აიცილოს.