- მადლიერების გამოხატვის ღირსება კეთილდღეობის დროს და მოთმინება განსაცდელში: ის, ვინც მათ ავლენს, ორივე სამყაროში სიკეთეს მოიპოვებს. ხოლო ვინც არ გამოხატავს მადლიერებას ალლაჰის წყალობისთვის და არ გამოიჩენს მოთმინებას განსაცდელის დროს, ის კარგავს საზღაურს და იძენს ცოდვას.
- რწმენის უპირატესობა იმაში მდგომარეობს, რომ საზღაური ნებისმიერ მდგომარეობაში მხოლოდ მორწმუნეებს ეკუთვნით.
- სიხარულის დროს ალლაჰზე მადლიერება და გასაჭირზე მოთმინება მორწმუნეთა თვისებათა ნაწილია.
- რწმენა ალლაჰის წინასწარ განჩინებისადმი ეხმარება მორწმუნეს, ნებისმიერ ვითარებაში სრულიად კმაყოფილი იყოს, განსხვავებით ურწმუნოსგან, რომელიც მუდმივად უკმაყოფილოა, როცა მას ზიანი ადგება. ამავდროულად, მასთან ალლაჰის, ყოვლისშემძლე და დიადის, მიერ მომავალი წყალობები მხოლოდ აშორებენ მას ალლაჰის მორჩილებას, არათუ იმას, რომ ის ამ წყალობებს იყენებს მისი დაუმორჩილებისთვის.