ალლაჰის მოციქულმა განმარტა, რომ არსებობს ორი უდიდესი მიზეზი, რომელთაც ადამიანი შეჰყავს სამოთხეში, ესენია: ალლაჰის შიში და კარგი ზნეობა. ღვთისმოშიშობა — ეს არის, როცა შენ აღმართავ ბარიერს შენსა და ალლაჰის სასჯელს შორის, იმის შესრულებით, რაც მან გიბრძანა და იმისგან გაფრთხილებით, რაც ალლაჰმა აკრძალა. კეთილზნეობა — ეს არის კეთილგანწყობილი და ღიმილიანი სახე, სიკეთის კეთება და სხვებისთვის ზიანის მიყენებისგან თავშეკავება. და ასევე ჯოჯოხეთში შესვლის უდიდესი მიზეზი არის ორი, ესენია: ენა და სასქესო ორგანო. ენის ზიანი არის: ტყუილი, ზურგს უკან სხვაზე ცუდის თქმა, ჭორაობა, და ა.შ. სასქესო ორგანოს ზიანი არის: მრუშობა, მამათმავლობა და სხვა.