پیامبر ـ صلی الله علیه وسلم ـ بیان نموده که چون نمازگزار در نمازش دچار تردید شد و ندانست که چند رکعت خوانده است، سه رکعت یا چهار رکعت؟ به عددی که در مورد آن شک دارد توجه نکند و آن را در نظر نگیرد؛ زیرا در مورد سه رکعت یقین وجود دارد (یعنی مطمئن است که حداقل سه رکعت را خوانده، اما رکعت چهارم مورد شک است) پس رکعت چهارم را ادا می‌کند، سپس پیش از سلام دو سجده به‌جا می‌آورد. پس اگر واقعا چهار رکعت خوانده باشد، با اضافهٔ آن رکعت، پنج رکعت خواهد شد، و سجده‌های سهو به جای یک رکعت محسوب می‌شود؛ و در نتیجه تعداد رکعات زوج خواهد شد نه فرد؛ و اگر آن رکعت اضافه رکعت چهارم باشد؛ نمازش را بدون افزایش و کاهش رکعت ادا کرده است. دو سجدهٔ سهو باعث خوار و خفیف شدن شیطان می‌شود و او را دست خالی از هدفی که داشت دور می‌کند؛ زیرا او بر نماز فرد پوشش انداخته و او را دچار تردید کرده و قصدش این بود که آن را فاسد سازد، اما از آنجا که بنی‌آدم امر خداوند برای سجده را انجام داده که ابلیس از انجامش برای آدم سرپیچی کرد، نمازش کامل است.