/ بنده‌ای گناهی کرد پس گفت: بارالها گناهم را برایم ببخش

بنده‌ای گناهی کرد پس گفت: بارالها گناهم را برایم ببخش

از ابوهریره رضی الله عنه، از پیامبر ـ صلی الله علیه وسلم ـ روایت است که از پروردگارش عزوجل حکایت می‌کند که فرمود: «أَذْنَبَ عَبْدٌ ذَنْبًا، فَقَالَ: اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِي ذَنْبِي، فَقَالَ تَبَارَكَ وَتَعَالَى: أَذْنَبَ عَبْدِي ذَنْبًا، فَعَلِمَ أَنَّ لَهُ رَبًّا يَغْفِرُ الذَّنْبَ، وَيَأْخُذُ بِالذَّنْبِ، ثُمَّ عَادَ فَأَذْنَبَ، فَقَالَ: أَيْ رَبِّ اغْفِرْ لِي ذَنْبِي، فَقَالَ تَبَارَكَ وَتَعَالَى: عَبْدِي أَذْنَبَ ذَنْبًا، فَعَلِمَ أَنَّ لَهُ رَبًّا يَغْفِرُ الذَّنْبَ، وَيَأْخُذُ بِالذَّنْبِ، ثُمَّ عَادَ فَأَذْنَبَ، فَقَالَ: أَيْ رَبِّ اغْفِرْ لِي ذَنْبِي، فَقَالَ تَبَارَكَ وَتَعَالَى: أَذْنَبَ عَبْدِي ذَنْبًا، فَعَلِمَ أَنَّ لَهُ رَبًّا يَغْفِرُ الذَّنْبَ، وَيَأْخُذُ بِالذَّنْبِ، اعْمَلْ مَا شِئْتَ فَقَدْ غَفَرْتُ لَكَ»: «بنده‌ای گناهی کرد پس گفت: بارالها گناهم را برایم ببخش. پس الله تبارک وتعالی فرمود: بنده‌ام گناهی کرد و دانست که پروردگاری دارد که گناه را می‌بخشد و برای گناه بازخواست می‌کند، سپس دوباره [به گناه] بازگشت و مرتکب گناه شد، پس گفت: پروردگارا، گناهم را ببخش، پس پروردگار فرمود: بنده‌ام گناهی کرد و دانست که پروردگاری دارد که گناه را می‌آمرزد و برای گناه بازخواست می‌کند؛ سپس دوباره گناه کرد، آنگاه گفت: پروردگارا گناهم را ببخش، پس الله تبارک وتعالی فرمود: بنده‌ام مرتکب گناهی شد پس دانست پروردگاری دارد که گناه را می‌آمرزد و برای گناه بازخواست می‌کند، هرچه می‌خواهی بکن که تو را آمرزیدم».
متفق علیه

شرح

پیامبر ـ صلی الله علیه وسلم ـ از پروردگارش روایت می‌کند که چون بنده مرتکب گناهی شد و سپس گفت: بارالها گناهم را ببخشای، الله تعالی می‌فرماید: بنده‌ام گناهی را انجام داد، پس دانست پروردگاری دارد که گناه را می‌بخشد و آن را می‌پوشاند و از آن درمی‌گذرد، یا برای آن بازخواست می‌کند؛ پس او را آمرزیدم. سپس دوباره مرتکب گناه شد و گفت: پروردگارا گناهم را ببخشای؛ پس الله می‌فرماید: بنده‌ام مرتکب گناهی شد و دانست پروردگاری دارد که گناه را می‌بخشد و آن را می‌پوشاند و از آن درمی‌گذرد، یا به خاطر آن بازخواست می‌کند، پس بنده‌ام را بخشیدم. سپس دوباره مرتکب گناه شد و گفت: پروردگارا گناهم را ببخش. الله می‌فرماید: بنده‌ام مرتکب گناهی شد و دانست پروردگاری دارد که گناه را می‌بخشد، پس آن را می‌پوشاند و از آن درمی‌گذرد یا به خاطر آن بازخواست می‌کند، بنده‌ام را آمرزیدم؛ پس آنچه می‌خواهد انجام دهد مادامی که بعد از گناه از آن دست می‌کشد و پشیمان می‌شود و تصمیم به بازنگشتن به گناه می‌گیرد، اما نفسش بر او غالب می‌شود و دوباره در گناه واقع می‌گردد؛ تا وقتی که اینگونه گناه می‌کند و توبه می‌کند او را خواهم بخشید، زیرا توبه هر آنچه را پیش از آن بوده از بین می‌برد.

Hadeeth benefits

  1. وسعت رحمت الله در حق بندگانش و اینکه انسان هرچقدر گناه کند و هر کاری انجام دهد، چون به سوی او توبه کند و بازگردد، توبه‌اش را می‌پذیرد.
  2. مؤمن امید به عفو و بخشش پروردگارش دارد و از مجازات او می‌ترسد، به همین دلیل در اولین فرصت توبه می‌کند و به گناهش ادامه نمی‌دهد.
  3. شروط توبهٔ صحیح: دست کشیدن از گناه و پشیمان شدن از انجام آن و عزم جدی برای بازنگشتن به گناه؛ و اگر توبه از گناهی باشد که با ظلم در حق بندگان همراه است و به مال یا ناموس یا جان آنها مربوط باشد، شرط چهارمی به آن افزوده می‌شود و آن حلالیت گرفتن از صاحب حق یا بازگرداندن حق اوست.
  4. اهمیت کسب علم و دانش در مورد الله متعال که باعث می‌شود بنده به امور دینش عالم شود و پس از هر گناه توبه کند و در نتیجه مایوس نشود و در گناه فرو نرود.