پیامبر ـ صلی الله علیه وسلم ـ کارهایی را ذکر می‌کند که انجام آنها شرک است، از جمله: اولا: رقیه؛ سخنانی است که اهل جاهلیت برای شفا به زبان می‌آوردند و حاوی سخنان شرک‌آمیز بود. ثانیا: تمیمه آویزهایی از قبیل مهره و مانند آن است که برای دفع چشم‌زخم از کودکان و حیوانات آویزان می‌کردند. ثالثا: تِوَله؛ که برای جلب محبت یکی از زوجین نسبت به دیگری ساخته می‌شد. این امور از مصادیق شرک هستند، زیرا سبب قرار دادن چیزی است که سبب شرعی نیست و نه با دلیل ثابت شده است و نه با سببی حسی بر مبنای آزمایش و تجربه. اما اسباب شرعی مانند خواندن قرآن یا اسباب حسی مانند داروهایی که مفید بودن آنها با تجربه ثابت شده، جایز است، البته به این اعتقاد که سبب هستند و نفع و ضرر به دست الله است.