پیامبر ـ صلی الله علیه وسلم ـ خبر می‌دهد که دعا همان عبادت است، بنابراین واجب است که همهٔ آن خالصانه برای الله باشد، چه این دعا، دعای خواستن و طلب کردن باشد، چنانکه از الله منفعتی بخواهد یا دفع زیانی دنیوی یا اخروی طلب کند؛ یا آنکه دعای عبادت باشد یعنی هر گفتار و کردار ظاهری و باطنی که الله آن را دوست دارد، از عبادات قلبی یا بدنی یا مالی. سپس پیامبر ـ صلی الله علیه وسلم ـ بر این سخن‌شان به این آیه استدلال می‌کند که الله تعالی می‌فرماید: {ادْعُونِي أَسْتَجِبْ لَكُمْ إِنَّ الَّذِينَ يَسْتَكْبِرُونَ عَنْ عِبَادَتِي سَيَدْخُلُونَ جَهَنَّمَ دَاخِرِينَ} (مرا به دعا بخوانید، تا [دعای] شما را اجابت کنم. کسانی که از عبادت من سرکشی می‌کنند، به زودی با خواری به جهنم وارد می‌شوند).