پیامبر ـ صلی الله علیه وسلم ـ با لفظ «از ما نیست» افرادی از امتش را تهدید می‌کند که برخی از کارها را انجام می‌دهند، از جمله: نخست: «کسی که تَطَیُّر کند یا برایش تَطَیُّر کنند». اصل تطیر آن است که هنگام شروع هر کاری - سفر باشد یا تجارت یا غیر آن - پرنده‌ای را به پرواز درآورند؛ اگر به سمت راست رفت آن را خوش‌یمن دانسته و به فال نیک بگیرند و درنتیجه بر مبنای آن کار خود را انجام دهند؛ و اگر به سمت چپ رفت، شوم‌انگاری کنند و کاری که قصدش را داشتند، انجام ندهند و از آن خودداری کنند. چنین کاری نه توسط خود شخص جایز است نه آنکه دیگری برای او انجام دهد؛ و شوم‌انگاری نسبت به هر چیزی - شنیداری باشد یا دیداری، پرنده باشد یا حیوان یا افراد بیمار یا اعداد خاص یا روزها و مواردی از این دست – از مصادیق همین مورد است. و دوم: «کسی که غیب‌گویی کند یا برایش غیب‌گویی کنند». بنابراین هرکس با استفاده از ستارگان و سایر چیزها ادعای علم غیب کند یا نزد کسی برود که مدعی علم غیب است مانند کاهن و افرادی امثال او؛ و به سبب ادعای او مبنی بر غیب‌دانی سخنانش را تایید و تصدیق کند، به آنچه بر محمد ـ صلی الله علیه وسلم ـ نازل شده کافر شده است. و سوم: «کسی که جادو کند یا برایش جادو کنند» و آن کسی است که خود عمل سحر را مرتکب می‌شود یا کسی را مکلف می‌کند تا برای او سحر انجام دهد تا به کسی سود یا زیان برساند یا گِرهی بر ریسمانی بزند و با خواندن تعویذهای حرام بر آن بدمد.