- نهی از آمدن به مسجد برای کسی که سیر یا پیاز یا تره خورده باشد.
- هر چیز بدبویی که نمازگزاران از آن اذیت شوند، در این نهی داخل است، مانند بوی سیگار و تنباکو و مانند آن.
- علت این منع، بوی بد است. اما اگر بوی آن با پختن خوب یا به روش دیگری از بین برود، کراهت آن نیز از بین خواهد رفت.
- کراهت خوردن این امور برای کسی است که باید برای نماز در مسجد حضور یابد تا جماعت مسجد را از دست ندهد، اما در صورتی که خوردن آنها نوعی حیله برای عدم حضور در نماز باشد، عملش حرام خواهد بود.
- خودداری پیامبر صلی الله علیه وسلم از خوردن سیر و چیزهایی مانند آن از باب تحریم آن نبوده است، بلکه به سبب مناجات ایشان با جبرئیل علیه السلام بود.
- روش نیکوی پیامبر صلی الله علیه وسلم در آموزش؛ چنانکه حکم را به همراه سبب آن بیان میکرد تا مخاطب با دانستن حکمت، اطمینان یابد و آرام گیرد.
- قاضی عیاض میگوید: «علما همهٔ اماکن گردآمدن برای نماز به جز مسجد را مانند مصلای عید و محل خواندن نماز جنازه و دیگر اماکن جمع شدن برای عبادت و همچنین اماکن جمع شدن برای کسب علم و ذکر و ولیمه و مانند آن را بر همین قیاس کردهاند؛ اما بازارها و جاهایی مانند آن را شامل نمیشود».
- علما میگویند: «این حدیث دلیلی بر جلوگیری از ورود کسی به مسجد دارد که سیر و سبزیجاتی مانند آن خورده است، حتی اگر مسجد خالی باشد، زیرا محل ملائکه میباشد و عمومیت احادیث بر آن دلالت دارند.