- نفی ایمان در نصوص شرعی تنها برای انجام کار حرام یا ترک واجب آمده است.
- تشویق به حفظ اعضا و جوارح و پاک نگه داشتن آن از گناه، به ویژه زبان.
- سندی میگوید: «آوردن صیغهٔ مبالغهی (طَعّان و لَعّان) بر این دلالت دارد که طعن و لعن اگر کم باشد و علیه کسی که شایستهٔ آن است، به موصوف بودن به صفات اهل ایمان زیانی نمیرساند.