- جایز نبودن سفر زن بدون محرم.
- در سفر، زن محرم زنی دیگر نیست، زیرا پیامبر ـ صلی الله علیه وسلم ـ فرمودند: «شوهرش یا کسی که با او محرم است».
- زن از رفتن به هر مسافتی که سفر نامیده شود بدون همسر یا محرم منع می‌شود و این حدیث بر اساس وضعیت سوال کننده و محل زندگی او بوده است.
- مَحرمِ زن، شوهر اوست یا کسی که ازدواج با او تا ابد حرام است که این تحریم یا از روی قرابت است مانند پدر و فرزند و عمو و دایی؛ یا به سبب شیردهی و رضاعت است، مانند پدر شیری و عموی شیری، یا به سبب دامادی، مانند پدر شوهر؛ و این محرم باید مسلمان و بالغ و عاقل و مورد اعتماد باشد زیرا هدف از همراهی محرم، حمایت و صیانت از زن و انجام امور اوست.
- اهتمام شریعت اسلامی به زنان و حمایت و صیانت از آنان.
- درست نبودن نماز مستحب مطلق، پس از نماز صبح و عصر. قضای فرایض فوت شده و نمازهایی که سبب دارند مانند تحیت المسجد و مانند آن مستثنیٰ هستند.
- خواندن نماز پس از طلوع خورشید حرام است، بلکه باید صبر کرد تا خورشید به اندازهٔ یک نیزه بلند شود که حدودا به اندازهٔ ده تا پانزده دقیقه طول می‌کشد.
- وقت نماز عصر تا غروب خورشید ادامه دارد.
- جایز بودن سفر به قصد مساجد سه‌گانه.
- فضیلت مساجد سه‌گانه و مزیت آن بر دیگر مساجد.
- عدم جواز سفر برای زیارت قبور حتی قبر پیامبر صلی الله علیه وسلم؛ و زیارت ایشان برای کسانی که در مدینه هستند یا به قصد مشروع و جایز دیگری به آنجا رفته‌اند، جایز است.