رسول الله صلی الله علیه وسلم امتش را به دوری از هفت جرم و گناهی امر می‌کند که هلاکت و نابودی آنها را در پی دارند؛ و وقتی از ایشان پرسیدند که این هفت گناه چه هستند، چنین بیان نمودند که: نخست: شرک به الله؛ به معنای گرفتن همتا و شبیه برای او سبحانه به هر شکلی که باشد، و اختصاص دادن هر نوع عبادتی برای غیر الله. و رسول خدا صلى الله عليه وسلم با شرک آغاز می‌کند چون بزرگ‌ترین گناهان است. دوم: سحر و جادوگری که عبارت است از: گره‌ها و وِردها و داروها و دود کردن چیزهایی که در بدن شخصی که سحر می‌شود، تاثیر گذاشته و باعث مرگ یا بیماری‌ می‌شود یا به جدایی بین زن و شوهر می‌انجامد؛ و سحر عملی شیطانی است که بسیاری از انواع آن جز با شرک ورزیدن و تقرب به شیاطین با انجام آنچه دوست ‌دارند، امکان‌پذیر نیست. سوم: کشتن نفسی که الله از کشتن آن منع نموده مگر با مجوزی شرعی که توسط حاکم اجرا می‌شود. چهارم: گرفتن ربا با خوردن آن یا به هر نوعی که می‌توان از آن استفاده نمود و بهره برد. پنجم: تجاوز و دست‌درازی به مال کودکی که پیش از رسیدن به بلوغ، پدرش فوت شده است. ششم: گریختن از نبرد با کافران. هفتم: متهم نمودن زنان آزاده و پاکدامن به زنا. و همچنین متهم کردن مردان بی‌گناه به زنا.