- Το Χαντίθ διασαφηνίζει το δικαίωμα του Παντοδύναμου Αλλάχ που όρισε στους δούλους Του: να Τον λατρεύουν χωρίς να Του αποδίδουν εταίρους στη λατρεία.
- Διασαφηνίζει το δικαίωμα των δούλων στον Αλλάχ που το υποσχέθηκε ως γενναιοδωρία και χάρη απ' Αυτόν προς τους δούλους Του: να τους εισάγει στον Παράδεισο και να μην τους τιμωρήσει, εφόσον δεν αποδίδουν σ' Αυτόν εταίρους στη λατρεία.
- Αναγγέλλει σπουδαία καλά νέα για τους πιστούς που λατρεύουν τον Αλλάχ χωρίς να Του αποδίδουν εταίρους στη λατρεία, ότι θα εισαχθούν στον Παράδεισο.
- Ο Μου‘άδ διηγήθηκε αυτό το Χαντίθ πριν από το θάνατό του, φοβούμενος ότι μπορεί να πέσει στην αμαρτία της απόκρυψης της γνώσης.
- Το Χαντίθ υποδεικνύει ότι ορισμένα Χαντίθ δεν πρέπει να διηγούνται μπροστά από ορισμένους ανθρώπους, από το φόβο ότι δεν θα μπορέσουν να καταλάβουν τις έννοιές τους, υπό την προϋπόθεση όμως ότι τα Χαντίθ δεν αφορούν πράξεις λατρείας ή τιμωρίες για τις αμαρτίες.
- Το Χαντίθ υποδεικνύει ότι όσοι Μουσουλμάνοι λατρεύουν τον Αλλάχ χωρίς να Του αποδίδουν εταίρους στη λατρεία, αλλά έχουν διαπράξει αμαρτίες, αυτοί υπόκεινται στο θέλημα του Αλλάχ: εάν θέλει να τους τιμωρήσει ή εάν θέλει να τους συγχωρέσει και να τους εισάγει στον Παράδεισο.